ေရဒီယုိေလးထဲ ကြ်ံက်ေနတ့ဲ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ေၾကကဲြမႈ
ငါးက်ပ္တန္တရြက္
တယ္လီဖုန္းဆက္ခ ေပးလုိက္ေတာ့
WTC ၀မ္းနည္းမႈေတြ
တ၀ုန္း၀ုန္း ၿပိဳက်လာ၊ အဲဒီအၿပိဳပုံႀကီးထဲက ဆဲလ္ဖုန္း
ကူပါ၊ ကယ္ပါ၊ ဘုရားတသံ၊ ႏႈတ္ဆက္သံ
ငါ နားကန္းပါရေစ။
ထိတ္လန္႔ေၾကကဲြ အျမြာေလာင္မီးေပၚက ပ၀ါျဖဴေလး ေ၀ွ႔ယမ္းျပ
ဒုကၡတုိက္ညီေနာင္ အျမင့္က
ဒုကၡသုညေျမျပင္ေပၚကုိ ခုန္ဆင္း
ငါ မ်က္စိကန္းပါရေစ။
စစ္မရိွေစရ ဂြ်န္ေရ - - -
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဂြ်န္ေရ - -
ပန္းနံ႔ေမႊးေသာ ေလာကသစ္သုိ႔ ဂြ်န္ေရ - -
ငါ့ခ်စ္သူက ငါ့ကုိ အၾကမ္းမဖက္ပါ
အမုန္းမ်ားနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အၾကမ္းမဖက္ပါနဲ႔။
တန္ဖုိး
ျမန္မာ = ေမတၱာအနႏၱစၾက၀ဠာ
ကမၻာ = စၾက၀ဠာအနႏၱေမတၱာ။
တရားမ့ဲ အၾကမ္းဖက္စြမ္းအားမွန္သမွ်
ကမၻာမွာ မရိွေစရ - - - -
ပုံ။ ။
ေစာေ၀
- - - ၁၀၊ ၂၀၀၁
(မူရင္း - Beauty မဂၢဇင္း၊ ၂၀၀၂ ဇန္န၀ါရီ)
18.11.08
World Trade Center
23.10.08
Khin Pan Hnin supports Saw Wai
စာေရးဆရာမ ခင္ပန္ႏွင္းက ဆရာေစာေဝဖက္က သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုခဲ့
RFA 2008-10-23
စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊကို ကဗ်ာဖြဲ႕နည္းတမ်ိဳးနဲ႔ ဖြဲ႕ဆို သေရာ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စြဲခ်က္နဲ႔ ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့ ကဗ်ာဆရာေစာေဝရဲ့ ေအာက္တိုဘာ ၂ဝရက္ ၿပီးခဲ့တဲ့ တနလၤာေန႔က ႐ံုးခ်ိန္းမွာ စာေရးဆရာမ ခင္ပန္ႏွင္းက ဆရာေစာေဝဖက္က သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာေစာေဝကို ႏုိင္ငံေတာ္ကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစတဲ့ ဥပေဒ ၅ဝ၅ (ခ) နဲ႔ စြဲဆိုထားတာျဖစ္ၿပီး အၿပီးသတ္ အဆင့္ကိုေရာက္ေနၿပီလို႔ ကိုေစာေဝရဲ့ ေရွ႕ေန ဦးစိုးေမာင္က ေျပာျပပါတယ္။
ေရွ႕ေန ဦးစိုးေမာင္။ ။ 'ကိုေစာေဝကေတာ့ အခုဟာက အၿပီးသတ္ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ေရာက္ေနၿပီ။ ၅ဝ၅ (ခ) နဲ႔ပဲ စြဲခ်က္တင္တယ္။ သက္ေသႏွစ္ေယာက္ပဲ ျပတယ္။ သက္ေသကစာေရးဆရာ ခင္ပန္ႏွင္းနဲ႔ သူ႔မရီးေပါ့၊ ေဒၚနန္းစန္းစန္းယုဆိုတာ၊ သက္ေသႏွစ္ေယာက္ ျပလိုက္တယ္။ တကယ့္တကယ္ ဒါက ကိုေစာေဝက ဒီရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရးတယ္၊ မေရးဘူးဆိုတဲ့ ျပႆနာလည္း ထင္ရွားတယ္၊ မထင္ရွားဘူးဆိုတာ ဒါ တရား႐ံုးက ဆံုးျဖတ္ရမွာေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့လည္းပဲ ဒီမွာ သက္ဆိုင္ရာဂ်ာနယ္က အခ်စ္ဂ်ာနယ္ဆို အခ်စ္ဂ်ာနယ္ေပးလိုက္တယ္၊ ဂ်ာနယ္က သူ႔ဖာသာသူ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳမွ ထည့္တဲ့ ကိစၥပဲ။ အဲဒီအေပၚမွာပဲ အေျခခံၿပီးေတာ့ ေျပာတာေပါ့ေလ။ ဒါပါပဲ။ '
အင္းစိန္ေထာင္ သီးသန္႔တရား႐ံုးမွာ ႐ံုးထုတ္ရာမွာ မိသားစုကို တက္ေရာက္ ၾကားနာခြင့္မေပးတာ ရက္သတၲပတ္ ၄ ပတ္ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိသားစုအေနနဲ႔ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ အေသးစိတ္ သိခြင့္မရဘူးလို႔လည္း ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚနန္းစန္းစန္းေအးက ေျပာပါတယ္။
ေဒၚနန္းစန္းစန္းေအး။ ။ 'ဆရာမ ခင္ပန္ႏွင္းက နဂိုကတည္းက ကိုေစာေဝနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးၿပီးသားေလ၊ သူက နဂိုကတည္းကလည္း ဒီအေၾကာင္းကို သိေနေတာ့ သူနဂိုကတည္းက လိုက္မယ္လို႔ ေျပာထားၿပီးသား၊ သက္ေသလိုလို႔ရွိရင္။ သူက ေျပာေတာ့ ေျပာျပတယ္ေလ။ ဟို ဒီကဗ်ာကို ဖတ္လို႔ေတာ့ လူေတြက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားကုန္လား ဘာလားေပါ့။ သူ႔ကို တရားလိုဘက္က အဲဒီလို ေမးၾကတယ္ေပါ့။ သူကလည္း ေျပာပါတယ္။ နည္းနည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနေတာ့ ရွာၿပီးေတာ့ ဖတ္ၾကတယ္ေပါ့ေလ။ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားတယ္ ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေဒၚခင္ပန္ႏွင္း ကြ်န္မကို ေျပာေတာ့ ေျပာျပတယ္။ သူတို႔ ေျပာျပတာပဲ ကြ်န္မက ၾကားတာေလ။ ကြ်န္မက လံုးဝနားမွ မေထာင္ရတာကိုး။ ဘာလဲဆိုေတာ့ေလ၊ ကြ်န္မတို႔ အထဲထဲကို လံုးလံုး မဝင္ရတာ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဝင္ရတယ္ေလ။ ခုေတာ့ ဘာထြက္လို႔၊ ဘာလုပ္လို႔ ဘာမွ ကြ်န္မ ဘာမွကို မသိရတာ။'
ဒီအမႈမွာ တရားလိုျပသက္ေသ အေနနဲ႔ ကဗ်ာကို ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးျမတ္ခိုင္ကို အာဏာပိုင္ေတြက သက္ေသ ထြက္ဆိုေစခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဓိပတိ စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္လည္းျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေစာေဝဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ေနာက္ဆံုးပတ္ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ‘ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄’ အမည္ရွိ အခ်စ္ ကဗ်ာေၾကာင့္ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရပါတယ္။ ကဗ်ာစာေၾကာင္း အစေတြကို ေပါင္းဖတ္ရင္ အာဏာ႐ူးႀကီး မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊ လို႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္လို႔ရတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇန္နဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔ကတည္းက ဖမ္းဆီးခဲ့တာပါ။
ဆရာေစာေဝဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၃ လ ခန္႔ကတည္းက က်န္းမာေရးေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္ ေဆး႐ံုမွာ တက္ေရာက္ ကုသေနရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီအမႈကို ေအာက္တိုဘာ ၂၇ရက္ လာမဲ့ တနလၤာေန႔မွာ အၿပီးသတ္ ၾကားနာမွာျဖစ္ၿပီး ႏိုဝင္ဘာလဆန္းမွာ စီရင္ခ်က္ခ်မယ္လို႔ ဆရာေစာေဝရဲ႕ ေရွ႕ေန ဦးစိုးေမာင္က RFA ကို ေျပာပါတယ္။
RFA 2008-10-23
စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊကို ကဗ်ာဖြဲ႕နည္းတမ်ိဳးနဲ႔ ဖြဲ႕ဆို သေရာ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စြဲခ်က္နဲ႔ ဖမ္းဆီးခံထားရတဲ့ ကဗ်ာဆရာေစာေဝရဲ့ ေအာက္တိုဘာ ၂ဝရက္ ၿပီးခဲ့တဲ့ တနလၤာေန႔က ႐ံုးခ်ိန္းမွာ စာေရးဆရာမ ခင္ပန္ႏွင္းက ဆရာေစာေဝဖက္က သက္ေသအျဖစ္ ထြက္ဆိုခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာေစာေဝကို ႏုိင္ငံေတာ္ကို အၾကည္ညိဳပ်က္ေစတဲ့ ဥပေဒ ၅ဝ၅ (ခ) နဲ႔ စြဲဆိုထားတာျဖစ္ၿပီး အၿပီးသတ္ အဆင့္ကိုေရာက္ေနၿပီလို႔ ကိုေစာေဝရဲ့ ေရွ႕ေန ဦးစိုးေမာင္က ေျပာျပပါတယ္။
ေရွ႕ေန ဦးစိုးေမာင္။ ။ 'ကိုေစာေဝကေတာ့ အခုဟာက အၿပီးသတ္ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ေရာက္ေနၿပီ။ ၅ဝ၅ (ခ) နဲ႔ပဲ စြဲခ်က္တင္တယ္။ သက္ေသႏွစ္ေယာက္ပဲ ျပတယ္။ သက္ေသကစာေရးဆရာ ခင္ပန္ႏွင္းနဲ႔ သူ႔မရီးေပါ့၊ ေဒၚနန္းစန္းစန္းယုဆိုတာ၊ သက္ေသႏွစ္ေယာက္ ျပလိုက္တယ္။ တကယ့္တကယ္ ဒါက ကိုေစာေဝက ဒီရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရးတယ္၊ မေရးဘူးဆိုတဲ့ ျပႆနာလည္း ထင္ရွားတယ္၊ မထင္ရွားဘူးဆိုတာ ဒါ တရား႐ံုးက ဆံုးျဖတ္ရမွာေပါ့ေလ။ ၿပီးေတာ့လည္းပဲ ဒီမွာ သက္ဆိုင္ရာဂ်ာနယ္က အခ်စ္ဂ်ာနယ္ဆို အခ်စ္ဂ်ာနယ္ေပးလိုက္တယ္၊ ဂ်ာနယ္က သူ႔ဖာသာသူ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာ့ စာေပစိစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳမွ ထည့္တဲ့ ကိစၥပဲ။ အဲဒီအေပၚမွာပဲ အေျခခံၿပီးေတာ့ ေျပာတာေပါ့ေလ။ ဒါပါပဲ။ '
အင္းစိန္ေထာင္ သီးသန္႔တရား႐ံုးမွာ ႐ံုးထုတ္ရာမွာ မိသားစုကို တက္ေရာက္ ၾကားနာခြင့္မေပးတာ ရက္သတၲပတ္ ၄ ပတ္ရွိခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ မိသားစုအေနနဲ႔ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ အေသးစိတ္ သိခြင့္မရဘူးလို႔လည္း ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚနန္းစန္းစန္းေအးက ေျပာပါတယ္။
ေဒၚနန္းစန္းစန္းေအး။ ။ 'ဆရာမ ခင္ပန္ႏွင္းက နဂိုကတည္းက ကိုေစာေဝနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးၿပီးသားေလ၊ သူက နဂိုကတည္းကလည္း ဒီအေၾကာင္းကို သိေနေတာ့ သူနဂိုကတည္းက လိုက္မယ္လို႔ ေျပာထားၿပီးသား၊ သက္ေသလိုလို႔ရွိရင္။ သူက ေျပာေတာ့ ေျပာျပတယ္ေလ။ ဟို ဒီကဗ်ာကို ဖတ္လို႔ေတာ့ လူေတြက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားကုန္လား ဘာလားေပါ့။ သူ႔ကို တရားလိုဘက္က အဲဒီလို ေမးၾကတယ္ေပါ့။ သူကလည္း ေျပာပါတယ္။ နည္းနည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္ေနေတာ့ ရွာၿပီးေတာ့ ဖတ္ၾကတယ္ေပါ့ေလ။ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားသြားတယ္ ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေဒၚခင္ပန္ႏွင္း ကြ်န္မကို ေျပာေတာ့ ေျပာျပတယ္။ သူတို႔ ေျပာျပတာပဲ ကြ်န္မက ၾကားတာေလ။ ကြ်န္မက လံုးဝနားမွ မေထာင္ရတာကိုး။ ဘာလဲဆိုေတာ့ေလ၊ ကြ်န္မတို႔ အထဲထဲကို လံုးလံုး မဝင္ရတာ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ဝင္ရတယ္ေလ။ ခုေတာ့ ဘာထြက္လို႔၊ ဘာလုပ္လို႔ ဘာမွ ကြ်န္မ ဘာမွကို မသိရတာ။'
ဒီအမႈမွာ တရားလိုျပသက္ေသ အေနနဲ႔ ကဗ်ာကို ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးျမတ္ခိုင္ကို အာဏာပိုင္ေတြက သက္ေသ ထြက္ဆိုေစခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အဓိပတိ စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္လည္းျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာေစာေဝဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ေနာက္ဆံုးပတ္ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ‘ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄’ အမည္ရွိ အခ်စ္ ကဗ်ာေၾကာင့္ အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရပါတယ္။ ကဗ်ာစာေၾကာင္း အစေတြကို ေပါင္းဖတ္ရင္ အာဏာ႐ူးႀကီး မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊ လို႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္လို႔ရတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစမႈနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇန္နဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔ကတည္းက ဖမ္းဆီးခဲ့တာပါ။
ဆရာေစာေဝဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၃ လ ခန္႔ကတည္းက က်န္းမာေရးေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္ ေဆး႐ံုမွာ တက္ေရာက္ ကုသေနရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီအမႈကို ေအာက္တိုဘာ ၂၇ရက္ လာမဲ့ တနလၤာေန႔မွာ အၿပီးသတ္ ၾကားနာမွာျဖစ္ၿပီး ႏိုဝင္ဘာလဆန္းမွာ စီရင္ခ်က္ခ်မယ္လို႔ ဆရာေစာေဝရဲ႕ ေရွ႕ေန ဦးစိုးေမာင္က RFA ကို ေျပာပါတယ္။
23.9.08
22.9.08
505(b) on Saw Wai
ကဗ်ာဆရာ ေစာေဝကို အမ်ားျပည္သူ ဆူပူလႈံ႔ေဆာ္မႈျဖင့္ စြဲခ်က္တင္ RFA 2008-09-22 ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ေဖေဖာ္ဝါရီဆယ့္ေလးဆိုတဲ့ ကဗ်ာေရးမႈနဲ႔ ဒီႏွစ္ဆန္းပိုင္း ဇန္နဝါရီလ ၂၂ရက္ေန႔က ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေစာေဝကို ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက ပုဒ္မ ၅ဝ၅ (ခ) အမ်ားျပည္သူ ဆူပူလႈံ႔ေဆာ္မႈနဲ႔ စက္တင္ဘာ ၂၂ရက္ ဒီေန႔ စြဲခ်က္တင္လိုက္ၿပီလို႔ သူ႔ဇနီး မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာပါတယ္။ နဂိုမူလက ၁၂ေၾကာင္း ပါရွိတဲ့ ကဗ်ာကို စာေပစိစစ္ေရးက ပံုႏွိပ္ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ပယ္ခ်ထားတဲ့ၾကားက အခ်စ္ဂ်ာနယ္က ရွစ္ေၾကာင္းပါတဲ့ ကဗ်ာအျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့တာပါ။ ကဗ်ာတေၾကာင္းခ်င္းစီရဲ့ ထိပ္စည္းအစက ေရးထားတဲ့ စာလံုးေတြကို ေထာင္လိုက္ဖတ္ရင္ ‘အာဏာရူးႀကီး မွဴးႀကီးသန္းေ႐ႊ’လို႔ ဖတ္လို႔ရပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီကဗ်ာကို ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပဖို႔မဟုတ္ပဲ အေပ်ာ္အပ်က္ေရးၿပီး အယ္ဒီတာကို အလြတ္သေဘာ ျပၾကည့္တာလို႔ မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာပါတယ္။ မနန္းစမ္းစမ္းေအး။ ။ 'ပါရေစ့ရဲ့ မဟုတ္ဘူး၊ အျပင္မွာ အေပ်ာ္အပ်က္ လက္တန္းေရးၿပီးေတာ့ ျပၾကည့္တာ၊ ဒီလိုျပၾကည့္တာကို လုပ္စားခ်င္တဲ့လူက အဲဒီလို လုပ္လိုက္တာေလ၊ ဟို စိစစ္ေရးကိုေတာ့ သူက ဆယ့္ႏွစ္ေၾကာင္းလုပ္ၿပီး တင္လိုက္တာ၊ ႐ံုးမွာလည္း ထြက္ခ်က္က အဲဒီလိုပဲ ထြက္တယ္။ ပယ္တယ္ေပါ့ စာေပစိစစ္ေရးက၊ ၾကက္ေျခခတ္ထားေပမဲ့ ကိုျမတ္ခိုင္တို႔က မပါပါေအာင္ ထည့္လိုက္တယ္၊ ဒါမပါသင့္ဘူးဆို စိစစ္ေရးက ပယ္ထားၿပီးၿပီဆိုလည္း ပယ္ထားၿပီးၿပီေပါ့ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား၊ စိစစ္ေရးက ပယ္ထားရက္သားနဲ႔ ဘာလို႔ပါသလဲ၊ ဆယ့္ႏွစ္ေၾကာင္းကို သူက ရွစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ပါလာတယ္ေလ။' စာေပစိစစ္ေရးက ပယ္ထားတဲ့ကဗ်ာကို ေဖာ္ျပတဲ့ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ကိုေတာ့ ထုတ္ေဝခြင့္တပတ္ ပိတ္တာပဲ ရွိတယ္လို႔လည္း ဆက္ေျပာပါတယ္။ 'ၿပီးေတာ့ အယ္ဒီတာကို ဘယ္လိုအေရးယူသလဲဆိုေတာ့ ေနာက္အဲဒီလို မပါရေစပါဘူးဆိုၿပီးေတာ့ လက္မွတ္ပဲထိုးခိုင္းတယ္တဲ့။ သူတို႔က်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္ ျပစ္မႈေတြ အဲဒီေလာက္ေပါ့ၿပီးေတာ့ ကိုေစာေဝက်မွ အခု အခ်ဳပ္ခံထားရတာ၊ ကိုးလထဲ ေရာက္ေနၿပီ ပထမဆံုး တာဝန္အရွိဆံုးကေတာ့ အယ္ဒီတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ဒီအယ္ဒီတာက်ေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ အျပင္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနသလဲ၊ ကဗ်ာေရးတဲ့လူ တေယာက္ပဲ အျပစ္ရွိသလား၊ က်မတို႔လည္း အဲဒါကို သိခ်င္ပါတယ္'လို႔လည္း ေျပာသြားပါတယ္။ ကိုေစာေဝကို စက္တင္ဘာလ ၂၉ရက္မွာ ႐ံုးခ်ိန္းေပးထားၿပီး အမႈဆက္လက္ စစ္ေဆးပါမယ္။
3.8.08
from www.htooeainthin.com
... ထူးအိမ္သင္ကြယ္လြန္ျခင္း၂ႏွစ္ျပည္႕မွာ ေစာေ၀ေျပာတဲ႕ပုေလြသံ ...
ၾသဂုတ္လ ၁၄ ရက္ေန႔ဟာ ဂီတပညာရွင္ ထူးအိမ္သင္ကြယ္လြန္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ကဗ်ာလက္တြဲေဖာ္မ်ားထဲက ကဗ်ာဆရာကိုေစာေ၀က ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ လို႔ ေအာ္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုငွက္(ထူးအိမ္သင္)ဟာ ႏုိင္ငံျခားသား ဂီတပညာရွင္တစ္ေယာက္လို ဒါဟာ တကယ္ကိုယ္ပိုင္တဲ့ဂီတျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ခိုင္ခိုင္မာမာျပခဲ့တာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ အတုယူလို႔ရေအာင္၊ သိလည္းသိထားရေအာင္ ကိုငွက္(ထူးအိမ္သင္)ရဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရအျဖစ္ ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ကို ယခုလိုေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ဒီလ ၾသဂုတ္လဟာ ကိုငွက္(ထူးအိမ္သင္)ရဲ႕ ကြယ္လြန္ျခင္း ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့လေပါ့။ သူ႔အတြက္ ေျပာစရာေလးအျဖစ္ ဦးလာတာက ေတာ့ ဓာတ္ပံုေလးတစ္ပံုေပါ့။ ဦးျမတ္ခိုင္က အဲဒီဓာတ္ပံုေလးကို ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ေဆာင္လာေပးတယ္။ အဲဒီဓာတ္ပံုထဲက ကိုျမင့္မိုး တို႔ ဆိုရင္လည္း သူ႔ဟာနဲ႔ သူ႔အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနၾကတယ္ေလ။ ဒီဓာတ္ပံုေလးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္ႏွစ္၊ ခုနစ္ႏွစ္ေလာက္က ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေလးေပါ့။
အဲဒီဓာတ္ပံုထဲမွာပါတဲ့ ေလးေယာက္က ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊လီယိုနာဒ္ေမာင္ေမာင္လြင္၊ ကိုျမင့္မိုးေအာင္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုငွက္(ထူးအိမ္သင္)ေပါ့။ ဒီဓာတ္ပံုေလးက ဘာထူးျခားေနသလဲဆိုရင္ ပံုထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သံုးေယာက္က ကိုငွက္တစ္ခုခု ပို႔ခ်ေနတာကို အာ႐ံုစိုက္ၿပီး နားေထာင္ေနၾကတဲ့ပံုစံမ်ဳိး။ ေနာက္ ဒီႏွစ္ဒီကာလ မွာ မ်ဳိးဆက္သစ္ အဆိုေတာ္ေလးေတြက မီဒီယာစာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ဘာေတြေျပာလာၾကသလဲဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္ပမွာပဲ သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖတာျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္ေတြကိုပဲ ဖန္တီးသီဆို ေတာ့မယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာလာၾကတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တစ္ခု ေျပာခ်င္တယ္။ ကိုငွက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးခရီး ပုသိမ္ကိုသြားတဲ့ အေၾကာင္းေလးေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းသလို၊ ေၾကကြဲစရာလည္းျဖစ္တယ္။ ကိုျမင့္မိုးဘက္ကလည္း အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒီကိစၥကို စာမ်က္ႏွာ ေပၚမွာ မေျပာခဲ့ဘူးေပါ့။ အခုသိပ္မၾကာခင္က မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္မွာ ကိုျမင့္မိုးဘက္က ေျပာလာတာ ဖတ္လိုက္ ရတယ္။ ကိုလူမင္းကလည္း က်န္စစ္မင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေပၚျပဴလာမွာလည္း ေျပာခဲ့တာကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္လုိက္ရတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုလူမင္း မေလးရွားမွာ က်န္စစ္မင္းဇာတ္ကားအတြက္ ကားသြား ဆက္ေတာ့ အဲဒီဇာတ္ကားမွာ သံုးမယ့္ပုေလြသံအေခြၾကမ္းေလးကို ကိုငွက္က ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီမွာ မေလးက ဂီတပညာရွင္တစ္ဦးက ဒီသံစဥ္ကို ဖန္တီးတဲ့သူနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ကိုလူမင္းတို႔ သားအဖကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ အဲဒါက ကိုလူမင္းေျပာခဲ့တဲ့အပိုင္းေပါ့။
အခု ကြၽန္ေတာ္က က်န္တဲ့အပိုင္းေလးကို ဆက္ေျပာျပမယ္။ ကိုငွက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ကဗ်ာ Work Shop ေလး လုပ္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔လြယ္အိတ္ထဲမွာ တျခား Instument ေတြမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ျမန္မာျဖစ္ပုေလြ အႀကီး၊ အလတ္၊ အေသး သံုးမ်ဳိးေလာက္ပါပါလာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူကပဲ ေျပာလာတယ္။ ကိုလူမင္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ပုဂံကားတစ္ကားအပ္ထားတယ္တဲ့။ အဲဒီမွာသံုးမယ့္ ပုေလြသံကို အခုအခ်ိန္အထိ အားမရေသးဘူးဗ်ာတဲ့။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ Recording ေတြမွာ အသံဖမ္းတာလည္း သူအားမရေသး ဘူး။ သူလိုခ်င္တဲ့အရသာကို မရေသးဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ေျပာစရာရွိရင္ေျပာမယ္။ ေျပာစရာမရွိရင္ အဲဒီပုေလြကိုမႈတ္ၿပီး သံစဥ္ရွာၾကည့္ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႔တစ္ရက္ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ ကိုငွက္ရယ္၊ ကိုေနမ်ဳိးေဆး ရယ္ သံုးေယာက္ဆံုေနၾက Mr. Guiter က စားပြဲေလးမွာ ဆံုျဖစ္တယ္ေပါ့။ ကိုေနမ်ဳိးက မေရာက္ေသးဘူး။ အဲဒီမွာ သူကဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ ဒီညဧည့္သည္တစ္ေယာက္လာမယ္တဲ့။ မေလးကဂီတပညာရွင္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔သိပ္မၾကာဘူး။ မေလးက ဂီတပညာရွင္ဆိုသူ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာၿပီး စားၾကေသာက္ၾကနဲ႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့အထိ ကိုငွက္ကလည္း ဘာစကားမွမေျပာဘူး။ ဟိုဂီတပညာရွင္ကလည္း ဘာမွမေျပာ ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ေနတယ္။ စားေသာက္လို႔ ၿပီးခါနီးအခ်ိန္ၾကမွ မေလးဂီတ ပညာရွင္က စေျပာတယ္။ “မင္းေပးလုိက္တဲ့ ပုေလြသံဟာ တကယ္ရွိတဲ့ အသံလားတဲ့”။ ကိုငွက္က တစ္ခြန္းပဲ ျပန္ေျပာတယ္။ “ဟုတ္တယ္”။ အဲဒီၾကမွ ကိုငွက္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္။ ၿပီးေတာ့ မေလးဂီတပညာရွင္က ဆက္ေမးတယ္၊ “မင္းဒီအသံကို ဘယ္ကရတာလဲတဲ့”။ ကိုငွက္က “ငါဒီအသံကို ပုဂံက ရတာတဲ့”။ မေလးဂီတပညာရွင္က မယံုသလိုအၾကည့္နဲ႔ “မင္းက်ိန္းေသတယ္ေနာ္”၊ ကိုငွက္က “ေအး-က်ိန္း ေသတယ္”။ အဲဒီမွာဆက္ၿပီး မေလးဂီတပညာရွင္က “မင္းအဲဒီပုဂံကို ငါ့ကို လုိက္ပို႔လို႔ရမလား”။ ကိုငွက္က “ငါလုိက္မပို႔ႏုိင္ဘူး။ မင္းဘာသာသြားၿပီး အဲဒီအသံကိုရွာလာခဲ့”။ “မင္းတကယ္ၾကားခ်င္တယ္ဆုိရင္ ေတြ႕ကိုေတြ႕မွာပါ”၊ “ဒါေပမဲ့ တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္နဲ႔ေတာ့မရဘူး။ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေနမွ မင္းရႏုိင္မယ္”။ တကယ္ပါ ကိုငွက္ အဲဒီအတိုင္းကို ေျပာတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ကိုငွက္ကို ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဆီလာတဲ့ ဧည့္သည္ကိုေတာ့ လုိက္ပို႔ရမွာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္နဲ႔ တစ္ေန႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ Mr. Guiter မွာ ထုိင္ေနတုန္း ကိုငွက္က ဟိုမေလးက ဂီတပညာရွင္ျပန္ေရာက္ေနၿပီတဲ့။ ဒီေန႔ သူနဲ႔ခ်ိန္းထားတယ္တဲ့။ သိပ္မၾကာပါဘူး။ အဲဒီဂီတပညာရွင္ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကိုငွက္ကို ေျပာတယ္။ “ဒီတစ္ည မင္းတို႔ကို ငါျပဳစုပါရေစ”၊ ကိုငွက္က “အိုေကရတယ္”တဲ့။ ဒါပဲေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ စားၾကေသာက္ၾက၊ တီး၀ုိင္းကို ၾကည့္ၾကေပါ့။
အခ်ိန္နည္းနည္းၾကာလာေတာ့မွ အဲဒီမေလးဂီတပညာရွင္က ကိုငွက္ကို အင္မတန္ေလးစားတဲ့ မ်က္လံုးမ်ဳိးနဲ႔ၾကည့္ၿပီး “ငါမင္းကို အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္”၊ “မင္းဒီကၿပီးရင္ Recording သြားမွာလား”၊ “ငါလုိက္ခဲ့မယ္”။ ကိုငွက္က ျပန္ေျပာတယ္ တစ္ခြန္းတည္းပဲ။ “မလိုက္နဲ႔” တဲ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္အားနာသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ မေလးဂီတပညာရွင္က ဆက္ေျပာတယ္။ “ငါမင္းကို ေနာက္ဆံုး ေတာင္းဆိုတဲ့အေနနဲ႔ ငါ့ကို ေနာက္ထပ္ Traditional အသံတစ္သံေလာက္ လုိက္ျပပါလား”။ ကိုငွက္က ဘာျပန္ေျပာသလဲဆိုေတာ့ “လံုး၀မျပႏုိင္ဘူး”။ “မင္းလိုခ်င္တာရၿပီ မဟုတ္လား”။ “မင္းအတြက္ လိုအပ္ေသး လို႔လား”။ မေလးဂီတ ပညာရွင္က “ေဆာရီး၊ ငါေတာင္းပန္တယ္”၊ “မင္းငါ့ကို အခုရသြားတဲ့ အသံေလးနဲ႔ပဲ ျပန္ေစခ်င္တာမလား”။ ကိုငွက္က “ေအးဟုတ္တယ္”။ အဲဒီတစ္ခြန္းပဲ ျပန္ေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အဲဒီ မေလးဂီတပညာရွင္ ျပန္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ကိုငွက္က သူ႔ကို ပုဂံရဲ႕ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္သူ႕ဆီသြားဆိုၿပီး ေနရာအတိအက်လည္း မေျပာလုိက္ဘူး။ ဒီလူ ဘယ္ဘုရားႀကိဳ၊ ဘုရားၾကားက ဒီအသံကို ေတြ႕သြားပါလိမ့္ေပါ့။ ကိုငွက္ေျပာလိုက္တာ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္။ မင္းပုဂံေရာက္ရင္ ဟိုတယ္မွာေတာ့ အိပ္မေနနဲ႔တဲ့။ ဒါပဲ။ သူနဲ႔ အဲဒီပညာရွင္နဲ႔ ေျပာတဲ့စကားဟာ ဒါအကုန္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက ကြၽန္ေတာ္သိသေလာက္ဆုိရင္ ကိုငွက္ကိုလာေတြ႕တဲ့ ပညာရွင္ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။
တစ္ေယာက္က အဂၤလန္က ကဗ်ာဆရာမႀကီး ႐ုဒ္ပက္အယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က မေလးကဂီတပညာ ရွင္။ အဲဒီႏွစ္ေယာက္စလံုးဟာ ကိုငွက္ကို ေလးစားၿပီး ျပန္သြားၾကတာခ်ည္းပဲ။ ကိုငွက္က သူ႔ဖန္တီးမႈကို လံုး၀အေသအခ်ာ၊ ဒါဟာ ငါတို႔ႏိုင္ငံကျဖစ္တာ၊ ဖန္တီးတာဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ခုိင္ခိုင္မာမာ ေျပာႏိုင္ျပႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ေျပာခ်င္တာ အဲဒီမေလးဂီတပညာရွင္ဟာ ပုဂံရဲ႕ဘယ္ေနရာကေန ဒီအသံကိုရသြားတယ္ဆိုတာ ကိုငွက္ကေသသည္အထိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေျပာမသြားခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခု ကိုယ္ပိုင္သံစဥ္လို႔ေအာ္ေနတဲ့သူေတြကိို ကိုငွက္လို ခိုင္မာဖို႔ ေျပာခ်င္တဲ့အတြက္ရယ္၊ ဒီလဟာ ကိုငွက္ရဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ျဖစ္တာရယ္ေၾကာင့္ အခုလို ေျပာရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္ကိုငွက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မေဟသီမွာေရးၿပီး၊ ေျပာၿပီးကတည္းက မေျပာျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေျပာတာ၊ ေရးတာကို ျပန္ဖတ္ရတဲ့ ကိုငွက္ရဲ႕အေမဟာ အၿမဲတမ္း သူ႔သားကို သတိရစြာနဲ႔ ၀မ္းနည္းတာကိုလည္း မခံစားႏုိင္ပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုေျပာခ်င္တာက ၾသဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပမယ့္ မႏၲေလး အျဖဴေရာင္ သက္တံကဗ်ာရြတ္ပြဲမွာ ကိုငွက္ရဲ႕ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို တစ္ေယာက္ေသာသူက ရြတ္ဖတ္မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ၾသဂုတ္လဟာ ကိုငွက္ရဲ႕ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္လဆိုေတာ့ အဲဒီကဗ်ာရြတ္ပြဲမွာ ကိုငွက္အတြက္ အမွတ္တရအစီအစဥ္ ေလးလုပ္ဖို႔ ရွိပါတယ္” ဟု ေျပာခဲ့ပါတယ္။
သတိုးလြင္
Popular Journal /vol10_no33/
10.7.08
poem from MaHayThi Mag 2001 Aug
အခ်စ္ဆုိတာ
ငယ္စဥ္က
ရင္ခြင္မွ ပစ္ခြင္းခ့ဲျမားအားလုံး
ေ၀ဒနာတစ္ခုေၾကာင့္
ႀကီးမွ ဓာတ္မွန္႐ုိက္ၾကည့္တ့ဲအခါ
ျမားအားလုံး
ႏွလုံးသားမွာ စူး၀င္ေနခ့ဲ
ဒါ အခ်စ္တ့ဲလား။
ေစာေ၀
မေဟသီ ၂၀၀၁ ၾသဂုတ္
ငယ္စဥ္က
ရင္ခြင္မွ ပစ္ခြင္းခ့ဲျမားအားလုံး
ေ၀ဒနာတစ္ခုေၾကာင့္
ႀကီးမွ ဓာတ္မွန္႐ုိက္ၾကည့္တ့ဲအခါ
ျမားအားလုံး
ႏွလုံးသားမွာ စူး၀င္ေနခ့ဲ
ဒါ အခ်စ္တ့ဲလား။
ေစာေ၀
မေဟသီ ၂၀၀၁ ၾသဂုတ္
9.7.08
8.7.08
poem for Saya Zawgyi
(၆ ဧၿပီ လုိ႔ပဲ ရက္စဲြတပ္ထားတယ္။ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆီက ရတယ္။ ဘယ္စာေစာင္မွာ ေဖာ္ျပခ့ဲမွန္း မသိရ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ကဗ်ာ။)
ေဗဒါကဝိ ႏွစ္ တစ္ရာ
ေစာေဝ
လူ႔ဘဝႀကီး လင္းလက္ေတာက္ပဖို႔
ေနတစ္စင္း လတစ္စင္း ရိွခဲ့သလို
ျမန္မာကဗ်ာနဲ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးးတို႔အတြက္
မင္းသုဝဏ္နဲ႔ ေဇာ္ဂီ်ဟာ
ေန လ ႏွစ္ပါးပါ။
လူ႔ဘဝဆိုတာကို
ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ ခီ်တက္ဖိုု႔
ပ်ဥ္းမငုတ္တို ေဗဒါပံ်နဲ႔ အံခဲ
ငါတို႔ေတြ အမွန္တရားကို
တေန႔ ေရာက္ရမယ္
တေန႔ရ ရမယ္
ေဗဒါပံ် စိတ္ပါပဲ ။ ။
1.7.08
lawyer is not able to reach Saw Wai
ခ်စ္သူမ်ားေန့ကဗ်ာဆရာ ေရွ့ေနမပါပဲ ရံုးသံုးျကိမ္ထုတ္ခဲ့RFA 2008-06-29
ခ်စ္သူမ်ားေန့ အထိမ္းအမွတ္ ေဖေဖာ္ဝါရီဆယ့္ေလးဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ေရးသားမႈနဲ့ ဇန္နဝါရီ လ ၂၂ ရက္ေန့က ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ ကဗ်ာဆရာကိုေစာေဝကို ပုဒ္မ ၅ဝ၁- ခ နဲ့ တရား စဲြဆိုထားျပီး ေရွ့ေနပါဝါ မပါပဲ ရံုးသံုးျကိမ္ထုတ္ စစ္ေဆးျပီးျပီလို့ ကိုေစာေဝရဲ့ ဇနီးက ေျပာပါတယ္။ကိုေစာေဝဖက္က ခုခံေခ်ပမယ့္ ေရွ့ေနဦးစိုးေမာင္ကို ပါဝါခ်မေပးပဲ အမႈကို စစ္ေဆးေနတာ ရံုးခိ်န္းသံုးခါ ရိွသြားျပီး တရားလိုျပသက္ေသ နွစ္ဦးကို စစ္ေဆးတယ္လို့ ကိုေစာေဝရဲ့ ဇနီး မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာပါတယ္။
စာေပစိစစ္ေရးရံုးက အမႈထမ္းတဦးနဲ့ ကဗ်ာကို ပံုနိွပ္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဂ်ာနယ္က ကိုသက္ဟိန္းတို့က တရားလိုျပသက္ေသေတြအျဖစ္ ထြက္ဆိုျကတယ္လို့ ေျပာပါတယ္။
မူလက ၁၂ေျကာင္း ပါတဲ့ ကဗ်ာကို စာေပစိစစ္ေရးက ပံုနိွပ္ခြင့္မေပးနိုင္ဘူးလို့ ပယ္ခ်ထားတာကို အခ်စ္ဂ်ာနယ္က ရွစ္ေျကာင္း ပါရိွတဲ့ ကဗ်ာအျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့တာပါ။
ကဗ်ာတေျကာင္းခ်င္းစီရဲ့ ထိပ္အစမွာ ေရးထားတဲ့ စာလံုးတလံုးစီကို ေဒါင္လိုက္ဖတ္ရင္ အာဏာရူးျကီး မွူးျကီးသန္းေရႊ လို့ အသံထြက္ဖတ္လို့ရပါတယ္။
ဗဟန္းတရားရံုးမွာ စာေပစစိစစ္ေရးနဲ့ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ဖက္က ထြက္ဆိုခဲ့တာေတြကို မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာျပပါတယ္။
ဒီလို စာေပစိစစ္ေရးက ပယ္တဲ့ကဗ်ာကို ပံုနိွပ္ေဖာ္ျပတဲ့ ဂ်ာနယ္ကို ဘယ္လိုအေရးယူ သလဲလို့ တရားသူျကီးက ေမးတဲ့အခါ ရံုးေတာ္မွာထြက္ဆိုပံုကိုလည္း မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ဆက္ေျပာျပပါတယ္။
နဂို မူလကအတိုင္း ၁၂ေျကာင္းကဗ်ာကို ေဖာ္ျပရင္ အဓိပၸာယ္က တမို်းျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္လိမ့္မယ္လို့ယူဆရတဲ့အေျကာင္း မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာပါတယ္။ အမႈျဖစ္ရတဲ့ ကဗ်ာကို ေဖာ္ျပတဲ့ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ကေတာ့ ပံုမွန္ထုတ္ေဝေနတယ္လို့ စာနယ္ဇင္းအသိုင္းအဝိုင္းက ေျပာပါတယ္။
ကိုေစာေဝကို ေမလ ၂၇ရက္က ပထမဆံုး ရံုးထုတ္ခဲ့ျပီး ေနာက္ရံုးခိ်န္းေတြျဖစ္တဲ့ ဇြန္လ ၁ဝရက္နဲ့ ၂၃ရက္မွာလည္း ကိုေစာေဝဖက္က ထုေခ်ခုခံေခ်ပမယ့္ ေရွ့ေနမပါဘဲ ၅ဝ၅-ခ အမ်ားျပည္သူ ဆူပူလံႈ့ေဆာ္ေစမႈစဲြခ်က္နဲ့ ရံုးထုတ္ စစ္ေဆးခဲ့ပါတယ္။ ဇူလိုင္လ ၇ ရက္ေန့ကို ရံုးခိ်န္းေပးထားျပီး အဲဒိေန့မွာေတာ့ ေရွ့ေနပါဝါက်လိမ့္မယ္လို့ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ့အေျကာင္း မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာပါတယ္။
25.6.08
saw wai was sent to the court for the third time
‘အာဏာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီးသန္းေရႊ’ ဟု ေရးသားသူ ကဗ်ာဆရာကို ႐ံုးထုတ္ျပန္
mizzima ဖနိဒါ
အဂၤါေန႔၊ ဇြန္လ 24 2008 20:33 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ခ်င္းမုိင္။ ။ အသက္အရြယ္ ႀကီးျမင့္လွျပီျဖစ္ေသာ နအဖ ဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊကို အာဏာရူးဟု ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ခဲ့သူ နာမည္ရ ကဗ်ာဆရာ ကိုေစာေဝကို ဗဟန္းၿမ့ဳိနယ္ တရား႐ံုးတြင္ ယမန္ေန႔က တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္အျဖစ္ တရားရံုးတြင္ အမႈစစ္ေဆးျခင္း ျပဳခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ အတြင္းက ရန္ကုန္အေျခစိုက္ အပတ္စဥ္ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ကို ရည္ညႊန္း ေသာ ‘ေဖေဖာ္ဝါရီဆယ့္ေလး’ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကိုေစာေဝ၏ ကဗ်ာတြင္ လွ်ဳိ့ဝွက္ကုတ္ သေဘာမ်ဳိး ေရးသားထားျပီး ထိပ္စီးစာလံုးမ်ားကို အေပၚမွ သည္ ေအာက္သို႔ အစဥ္လုိက္ဖတ္ပါက ‘အာဏာ႐ူးႀကီး မွဴးႀကီးသန္းေရႊ’ ဟူသည့္ စာသား ေပၚထြက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ နီးစပ္ရာအခ်င္းခ်င္း လက္သိပ္ထိုး ေျပာၾကားကာ ဟိုးေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ျပီးေနာက္ ေဝဖန္ျခင္းကို ဆတ္ဆတ္ထိမခံ အေရးယူ အျပစ္ေပးေလ့ရွိသည့္ စစ္အစိုးရက ထံုးစံအတုိင္းပင္ အလ်င္အျမန္ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ အစိုးရဘက္က ကဗ်ာဆရာသည္ ျပည္သူလူထုကို ဆူပူမႈျဖစ္ေစရန္ လႈံ႔ေဆာ္သည္ဟု စြပ္စြဲျပီး ပုဒ္မ ၅ဝ၅ (ခ) ျဖင့္ တရားစြဲဆုိထားသည္။ ကိုေစာေဝအတြက္ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ့ေန ငွားရမ္းခြင့္ျပဳေသာ္လည္း တရားရုံးတြင္ ခုခံေလွ်ာက္လွဲခြင့္ လႊဲစာကိုမူ ယခုထက္ထိ မထုတ္ေပးဘဲ ထားသည္။ “မေန႔ကနဲ႔ဆုိ ေစာေဝ ႐ံုးထုတ္တာ ၃ ႀကိမ္ရွိၿပီ။ စာေပစိစစ္ေရးက တေယာက္၊ အခ်စ္ဂ်ာနယ္က တေယာက္ သက္ေသခံအျဖစ္ စစ္ေဆး ေမးျမန္းတယ္။ ေရွ့ေနကလည္း ပါဝါ မက်ေတာ့ ေရွ့ေန မပါသလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ ပါဝါ မက်ေတာ့ ေရွ့ေနရွိေနသားနဲ႔ ဘာမွ ေျပာခြင့္ေခ်ပခြင့္ မရဘူး။ ကိုေစာေဝ သူ႔ဖာသာသူပဲ ေမးေျဖလုပ္တယ္ေလ” ဟု တရားခြင္သို႔ သြားေရာက္ နားေထာင္ခဲ့သူ ကိုေစာေဝ၏ ဇနီးသည္ ေဒၚနန္းစမ္းစမ္းေအးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။ ပထမအႀကိမ္ ႐ံုးထုတ္စစ္ေဆးျခင္း ေမလ ၂၇ ရက္ေန႔က စတင္ခဲ့ေသာ္လည္း မရမ္းကုန္းၿမ့ဳိနယ္ေန ကိုေစာေဝ၏ ေရွ့ေန ဦးစုိးေမာင္ကို လႊဲစာခြင့္ျပဳခ်က္ ထုတ္မေပးေသးျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အာဏာပိုင္မ်ားက ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ အခ်ိန္ဆြဲထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ေရွ့ေန အသိုင္းအဝိုင္းက ေျပာသည္။ “ပါဝါတင္ထားတာ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ရွိသြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မက်ေသးေတာ့ ဘာမွ ေခ်ပလုိ႔ မရေသးဘူး။ ေနာက္အပတ္ထဲမွာ ရမယ္လုိ႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။ ခါတုိင္းဆုိရင္ ၃ ရက္၊ ၄ ရက္ေလာက္ပဲ ေစာင့္ရတယ္” ဟု အမည္မေဖာ္လိုသူ ေရွ့ေနတဦးက ေျပာသည္။ ‘ေဖေဖာ္ဝါရီဆယ့္ေလး’ အမည္ရွိ အခ်စ္ကဗ်ာ၏ ထိပ္ဆံုးစာလံုးမ်ားကို အထက္မွ ေအာက္သို႔ အစဥ္လိုက္ ဖတ္ပါက ‘အာ-နာ-ရူး-ႀကီး-မွဴး-ႀကီး-သန္း-ေရႊ’ ဟူသည့္ စာသား ေပၚထြက္ေနသျဖင့္ အာဏာပုိင္မ်ားက ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔က ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ အမႈျဖစ္ပြားေနရသည့္ ကဗ်ာမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
ေဖေဖာ္ဝါရီ ဆယ့္ေလး အာရင္ဘက္က ေျပာတယ္နာ နာခံစားတတ္မွ ခံစားမွ႐ူး႐ူးမူးမူးကို ျဖစ္ေနမွႀကီးျမတ္တဲ့ အႏုပညာလို႔မွဴးမႈံမႈိင္းေဝေစတဲ့ ဓာတ္ပံု ေမာ္ဒယ္မေလးေရႀကီးေကာင့္ႀကီးမားက်မွ အသည္းကဲြတဲ့ေရာဂါတဲ့သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ခ်စ္တတ္သူမ်ားေရႊအတိခ်ထားေသာ လက္မ်ားျဖင့္ လက္ခုပ္တီး၍ရယ္ပါ။ ။ ယမန္ေန႔ တရား႐ံုးက ရမန္ႀကီးတပတ္ခြါ၍ လာမည့္လ ၇ ရက္ေန႔သို႔ ရက္ခ်ိန္းေပးလိုက္သည္။
5.6.08
႐ြာျပန္စဥ္ ေၾကာ္ျငာဆိုက္ကားတစ္စီးနဲ႔ အရင္ေရာက္ေနတဲ႔ စူပါမင္းသမီးေလး ဖတ္ဖို႔
ကၽြန္ေတာ္ဟာ
ေအာ္သံ မ႐ွိေတာ႔တဲ႔ ေလာ္စပီကာလိုပဲ
ေနာက္မွာ ျဖဳတ္ထားတဲ႔ ယူနစ္က
အသည္းႏွလံုးေလလား
ေျမၾသဇာမပါဘဲ စိမ္းလန္းၾကည့္ၾကပါ
အေတာင္ပံတပ္ထားတဲ႔ ေဆးေရာင္ေတြဟာ
ေနျပင္းျပင္းထဲ စိုက္စိုက္က်လာတယ္
ဂ်စ္ဂ်စ္ ဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႔ ေရဒီယို
ဓာတ္ခဲကပဲ အားေလ်ာ႔သလား
ေလကပဲ အားေလ်ာ႔သလား
လူကပဲ အားေလွ်ာ႔သလား
ကၽြန္ေတာ႔႐ြာ ေခ်ာင္းေလးက
ေသာင္ျပင္မွာ လမ္းျပန္ေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ႔
နံနက္ခင္းကလည္း ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔
ေရစီးအားကလည္း ေလ်ာ႔ေလ်ာ႔
ဒါနဲ႔
စိတ္တစ္ခုလံုးကို လွည္းက်င္းလိုက္ရတယ္
ကမၻာႀကီးေတာင္ သံသရာနဲ႔
တပ္ဆင္ထားျခင္း ခံေနရတာပဲ
ဂ်ဳံးဂ်ဳံး ဂ်က္ဂ်က္ ျဖတ္သြားတဲ႔
တံတားႀကီး ေအာက္မွာ
ပဲခင္း၊ ႀကၤပင္၊ ႐ိုးျပတ္၊ ကိုင္းေတာ၊ ပုစဥ္းရင္ကြဲမ်ား
မိတ္ကပ္မုန္တိုင္းၾကားထဲက
ဓားသန္လ်က္မေလးေရ
လြမ္းလိုက္တာ ပုစဥ္းရင္ကြဲေကာင္လို
ပုစဥ္းရင္ကြဲေကာင္လို တစ္ေယာက္တည္း
႐ြာမွာ
လြမ္း..လိုက္..တာ။
ေစာေ၀
(မူရင္း - ညိမ္းညိဳဘေလာ့ဂ္ )22.5.08
a journalist and a general in red light district
အနီေရာင္ရပ္ကြက္ေရာက္ သတင္းေထာက္တစ္ဦး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ဦးရန္လိုကဲြ်ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၃၊ ၂ဝဝ၈( မူရင္း - မုိးမခ )
ငါက မင္းကို ျမန္မာျပည္သားမွန္း ခ်က္ခ်င္းသိတယ္။
- လူကဲခတ္ပညာေလး မွ်ပါဦးဗ်ာ။
မ်က္လံုးေတြက ဂဏွာမျငိမ္ဘူး၊ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔။
- အဲသလိုၾကည့္တာ သတင္းသမားေတြ၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ့အလုပ္မဟုတ္လားဗ်ာ။
ဟုတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ မဟုတ္ဘူး။ ျပီးေတာ့ မင္းဝတ္စားထားတာလည္း သက္ေတာင့္သက္သာ မရိွဘူး။ အတင္းအၾကပ္ႀကီး သပ္သပ္ယပ္ယပ္ လုပ္ထားမွန္း သိသာတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာကြာ၊ မင္းကို ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ ဘာလဲ၊ ငါဝမ္းသာတယ္ဆိုတာ မယံုဘူးလား။
- မယံုပါဘူးဗ်ာ၊ မီဒီယာကို တိုက္မယ္ခိုက္မယ္ေျပာထားေတာ့ ဘယ္လိုယံုရမွာလဲ။
ဒါကေတာ့ကြာ မူအရ ဟိန္းေဟာက္ရတာေပါ့။ မင္းတို႔မီဒီယာသမားေတြကိုလည္း ငါတို႔က ေက်းဇူးတင္ရမယ့္အပိုင္းေတြ ရိွပါတယ္။ ဥပမာကြာ၊ လုပ္အားေပးကိစၥ။
- က်ေနာ္တို့က အဲဒီလုပ္အားေပးကိစၥ အဆက္မျပတ္ ေအာ္ေနတာပဲ။ ဘာေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ခ်င္ရတာလဲ။ ILO ကိုေတာင္ တိုင္ေနၾကတာမဟုတ္ဘူးလား။
ေအး- အဲဒီ တိုင္တဲ့ကိစၥေပါ့ကြာ။ "အဓမၼလုပ္အားေပး၊ အဓမၼလုပ္အားေပး၊ တိုင္လို႔ရတယ္၊ တိုင္လို႔ရတယ္" ဆိုျပီး ေအာ္ေနေပမဲ့ လူေတြက မင့္ဘႀကီး ILOကို တိုင္တာမဟုတ္ဘူး ကြ။
- လူေတြက ေၾကာက္တာကိုးဗ်။
ခက္တာပဲ၊ အခုေခတ္ လူေတြက သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူးကြ၊ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနၾကတာ။ မင္းတို႔က "အဓမၼလုပ္အားေပး၊ အဓမၼလုပ္အားေပး" ေအာ္ေနေတာ့ သူတို႔မ်က္စိထဲမွာ ေသနတ္နဲ႔ခိ်န္ ဓားနဲ႔မိုးထားျပီး လုပ္ခိုင္းတဲ့ဟာေတြကိုပဲ ျမင္ေနၾကတာ။ ဟားဟားဟား။
- Forced labour ကို အဓမၼလုပ္အားေပးလို႔ ဘာသာမျပန္ရင္ ဘယ္လိုျပန္ရမလဲ။
ဒါကေတာ့ မင္းတို႔ျပႆနာေလ။ စကားလံုးတိုင္းကို အတိအက် ဘာသာျပန္စရာမလိုဘူးကြ။ သတင္းသမားဆိုတာ လူေတြေန႔တိုင္းေျပာတဲ့စကားအတိုင္း ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာမႈျပဳရတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ မင္းတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
- ျမန္မာတိုင္းမ္စ္ မွာလည္း လုပ္အားေပးအေၾကာင္း ဖတ္ေနရတာပဲ။
ဖတ္ရမွာေပါ့၊ အဲဒါေတြထည့္ဖို႔ ျမန္မာတိုင္းမ္စ္ကို ငါတို႔ပဲ ခိုင္းထားတာ။
- လုပ္အားေပးလို႔ အမ်ားသူငါနားလည္ေအာင္ ရွင္းရွင္း ေရးလိုက္ရင္ ဦးတို႔က ဆင္ဆာျဖတ္မယ္ေပါ့။
ျဖတ္ရံုတင္မဟုတ္ စာေစာင္ေတာင္ ပိတ္လိုက္ဦးမွာ။ ဘယ္လိုလဲ မင္းေရာ ဒီမွာ ေနထိုင္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႔လား။ အကူအညီလိုရင္လည္း ျမန္မာသံရံုးရိွေနတာပဲ၊ အခိ်န္မေရြး ဆက္သြယ္ေပါ့ကြာ။
- ျမန္မာသံရံုးေၾကာင့္ ခက္ေနတာေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ့္ပတ္စ္ပို႔ကို သက္တမ္းမတိုးေပးဘူး တဲ့။
မင္းက နိုင္ငံေတာ္ကိုအၾကည္အညိဳမဲ့ေအာင္ ဘာေတြေလွ်ာက္ေရးထားမွန္းမွ မသိတာ။ သူတို႔ ဘယ္လုပ္ေပးပါ့မလဲ။ ဒါနဲ႔ ကဗ်ာဆရာေစာေဝအေျကာင္း မင္းသိျပီးေရာေပါ့။
- ဟုတ္ကဲ့။
ေအး၊ ငါတို႔ သူ့ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ထိန္းသိမ္းထားပါတယ္ကြာ၊ ငါတို႔သိခ်င္တာက သူ႔ေနာက္မွာ ဘယ္သူေတြက ႀကိဳးကိုင္ေနသလဲ၊ ဘယ္နိုင္ငံေတြက ပါဝင္ပတ္သက္ေနသလဲ ဆိုတာပဲ။
- သူ့ကဗ်ာထဲမွာ သဲလြန္စ ပါေနတယ္ေလ၊ က်ေနာ္သိသေလာက္ေတာ့။
ဟာ ဟုတ္လား၊ လုပ္ပါဦး။ မင္းပတ္စ္ပို႔ သက္တမ္းတိုးဖို႔ဆိုတာ မခက္ပါဘူး၊ နားလည္မႈလဲြေနလို႔ ျဖစ္မွာပါ၊ ဒီတစ္ခါ သံရံုးသြားရင္ "ကင္းဝန္မင္းႀကီးရဲ့ကြမ္းအစ္" လို႔သာ ေျပာလိုက္။ အဲဒါ စကားဝွက္ပဲ။ သူတို႔ မင္းကို ဘာမွ မေမးရဲေတာ့ဘူး၊ မင္းလိုခ်င္တာ ခ်က္ခ်င္းလုပ္ေပးလိမ့္မယ္။ စကားဝွက္ကိုလည္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္ဆင့္မကမ္းနဲ႔ဦး။ ဒါထက္ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ သဲလြန္စ ဆိုတာ ဘာလဲကြ။
- သူ႔ကဗ်ာ ပထမစာေၾကာင္းမွာ ပါတယ္ေလဗ်ာ။ အာရင္ဘတ္က ေျပာတယ္တဲ့။
ေအး အဲဒီ အာရင္ဘတ္ဆိုတဲ့ငနဲနဲ႔ ေစာေဝနဲ႔ အဆက္အစပ္ရိွလိမ့္မယ္လို႔ ငါထင္သားပဲ။ လုပ္စမ္းပါဦး၊ အဲဒီငနဲအေၾကာင္း။ ဒီေကာင္ အေနာက္ႏိုင္ငံကမဟုတ္လား။
- ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ၊ သူက ဂ်ဴးလူမ်ဳိး၊ ျပင္သစ္၊ ရုရွတို႔မွာ ေနခဲ့ဖူးတယ္။
လုပ္စမ္းပါဦး၊ သူ႔နာမည္ ဘယ္လိုစာလံုးေပါင္းသလဲ။
- Ehrenberg
အာရင္ဘာ့ဂ္၊ ဟုတ္လား။ သူက ဘာလုပ္သလဲ၊ သံတမန္လား၊ အင္န္ဂီ်အိုလုပ္သလား။
- သူက စာအစံုေရးတာပဲ။
ဟ- မင္းက တယ္ဟုတ္ပါလားကြ၊ အဂၤလိပ္စာေပေတြဖတ္ႏိုင္တာကိုး၊ ေကာင္းသကြာ။
- မဖတ္နိုင္ပါဘူးဗ်ာ၊ ျမသန္းတင့္က သူ႔စာေတြ ဘာသာျပန္ထားလို႔ က်ေနာ္တို႔ ဖတ္ရတာပါ။
ျမသန္းတင့္က ဘာသာျပန္တယ္၊ ဟုတ္လား၊ ဒီနာမည္ ၾကားဖူးသလိုပဲ။ ျမသန္းတင့္၊ ေဒၚျမသန္းတင့္- ဘယ္မွာေနလဲ၊ ဘာေတြ ေရးလဲ၊ ဘယ္တုန္းက ဘယ္ဂ်ာနယ္မွာေရးတာလဲ၊ ဘယ္အရြယ္ရိွျပီလဲ၊ အိမ္ေထာင္သည္လား၊ ဒီမိန္းမအေၾကာင္း မင္း ဘယ္ေလာက္သိသလဲ။
- ျမသန္းတင့္က အမ်ဳိးသားပါဗ်ာ။
ေၾသာ္- ဟုတ္လား၊ ေအးကြာ ဒီေလာက္သိရရင္ အလုပ္ျဖစ္ပါျပီ။ နာမည္ေတြ ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါပဲကြာ။ အာရင္ဘာ့ဂ္ကိုေတာ့ ျပည္ဝင္ခြင့္ ပိတ္ရမယ္။ ျမသန္းတင့္ကိုေတာ့ ဒီညတြင္းခ်င္းဖမ္းဖို႔ ငါလွမ္းေျပာလိုက္မယ္။
- ဒီနာမည္ေတြ က်ေနာ့္ဆီကရတယ္လို႔ ဘယ္သူမွ မသိပါေစနဲ႔ဗ်ာ။
စိတ္ခ်ပါကြာ။ ကဲ- ငါျပန္မယ္ေဟ့၊ မနက္ျဖန္ ေလယာဥ္ကြင္းသြားရမယ္၊ ေလယာဥ္က ဘန္ေကာက္-မႏၲေလး။ မနၲေလးကတဆင့္ ေနျပည္ေတာ္ကိုေျပးရဦးမွာ။ မင္းလည္း က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ဦး။
- ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်။
25.4.08
Burma artists hide in shadow their sad work
Jacob Baynham, Chronicle Foreign Service
Wednesday, April 9, 2008
(04-09) 04:00 PDT Rangoon, Burma --
It's midmorning, and Thein Soe is hard at work on a new canvas. A leader of Burma's underground art movement, he has been an artist for more than four decades.
Soe, 61, who asked that his real name not be used for fear of arrest, is bone-thin with a face that resembles Edvard Munch's expressionist painting, "The Scream." Over the years, he has weathered the junta's 46-year rule, watching the military run one of the wealthiest Southeast Asian economies into the ground, crush pro-democracy demonstrations and ban most freedom of expression.
"We paint what we suffer and what we feel," Soe said. "The majority of this is sadness."
While Soe has managed to stay out of jail, he says censors constantly monitor his work, searching for political messages. Each painting destined for public viewing must pass the scrutiny of the Ministry of Information's Censorship Board. Any perceived sign of government criticism can shut the exhibition down and land the artist and gallery owner in jail for several years.
In January, the government closed an exhibit that Soe and several other artists were scheduled to participate in. No explanation was given, but Soe believes the censors considered their works to be politically motivated.
"It's very difficult to show our inner sense, our expression," he said. "They were sending us a message."
Censorship part of lifeIn a country that human rights groups say has about 1,350 political prisoners, dozens of actors, comedians, writers and artists have been imprisoned for work deemed critical of the government. Extreme government censorship is as much a part of life in Burma as pagodas and Buddhism.
Reporters Without Borders' freedom index ranks Burma 164 out of 169 countries, ahead of only Cuba, Iran, Turkmenistan, North Korea and Eritrea. Censors at the Press Scrutiny and Registration Board use mirrors and magnifying glasses to find hidden messages in poems, novels, stories and ads, according to the BBC.
At his studio on a quiet Rangoon street, Soe says many of his paintings express Burmese reality. One depicts five streaks of blood across five rows of horrified faces, while another shows three blank heads, with eyes, ears and mouth crossed out in red, signifying the fear most Burmese feel regarding the military, he says. Such paintings would land him in jail if shown in public. They remain hidden while he ekes out a living selling his abstract paintings.
Moe Lwin, who also asked that his real name not be used, is a leading sculptor. His brother was jailed for writing a poem that criticized the government, and another relative was a member of the National League for Democracy, the political party founded by detained democracy leader Aung San Suu Kyi. He died in prison.
'Artists have a responsibility'Lwin continues to sculpt political pieces in private. One depicts a sleeping mother with a thorn in her ribcage and a rifle barrel for a spine, which he says signifies the slow death of Burma, also known as Myanmar. The piece has since been smuggled out of the country and now sits in a Bangkok gallery.
"Artists have a responsibility to their people and country to express what happens," he said. "(My work) is what I have seen and what I have suffered."
After the brutal crackdown on the monk-led demonstrations in September, arrests have become more frequent, according to press reports.
In late January, poet Saw Wai was jailed for publishing a Valentine's Day poem in a weekly magazine called Love Journal about a brokenhearted man who had fallen in love with a fashion model. Read vertically, the first letter of each line of the poem contained a message that said military junta leader "General Than Shwe is crazy with power."
Like many aspects of Burmese society, art has been set back not only by repression but also by the country's isolation, some observers say. A dearth of quality paints, brushes and art books and magazines, grinding poverty and the frequent closures of Rangoon's art universities - breeding grounds for activism, the government says - have held back the art scene.
Portraits sold in secretAs a result, most paintings sold in the nation's few galleries are portraits of monks or pagodas, which tourists roll up as souvenirs.
But across the country, portraits of Suu Kyi are bought and sold in secret, and the number of young underground artists is growing, older artists say.
In 2006, Burma's art world caught the attention of Pamela Blotner, assistant professor of visual arts at the University of San Francisco.
To expose Burmese artists to the outside world, Blotner created the Burmese American Art Exchange, which showed an exhibition of 12 American and 24 Burmese artists at the U.S. Embassy in Rangoon at the end of 2007. It is scheduled to be shown in San Francisco in May, including political paintings that could never pass government censors.
"I would love for the project to go on indefinitely," Blotner said. "I'm out there looking for funding, and I'm out there looking for people that are interested."
Blotner, who has visited Burma on numerous occasions, has given a series of lectures on the country and has provided Burmese artists with art periodicals and videos of "Spark," the KQED series about Bay Area artists. The exhibition's paintings were sent to her via diplomatic courier to avoid being confiscated by Burmese authorities.
"They bring the same wonder into making art that a child does but with an adult's intelligence and sensibility," Blotner said. "On some levels, the censorship is both horrific but it's also galvanizing. It's something to fight against. These are the things that draw artists together."
Meanwhile, Lwin says he will continue to paint what's on his mind.
"We are not angry," he said. "We are sad. All of these years have been wasted time."
Chronicle Foreign Service reporter Jacob Baynham visited Burma in February on a grant sponsored by the Pulitzer Center on Crisis Reporting in Washington.
This article appeared on page A - 13 of the San Francisco Chronicle
27.3.08
talk with Saw Wai's wife ( voa
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရး အေျခအေန ဆုိးရြားေန
voa 25 March 2008
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က နာမည္ဆုိးနဲ႔ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံေနရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခအေနေတြ ဆုိးရြားေနေပမယ့္ လုံေလာက္တဲ့ ေဆး၀ါးကုသခံယူမႈေတြ မရႏုိင္တာေၾကာင့္ အေျခအေနေတြ ပုိၿပီးဆုိးလာေနတယ္လုိ႔ အက်ဥ္းသားမိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီကေန႔ အက်ဥ္းသားေတြကုိ သြားေရာက္ေတြ႕ဆုံခဲ့ၾကတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြက ဘာေတြေျပာၾကတယ္ဆုိတာ ကုိေအာင္လြင္ဦးက ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ကုိင္တယ္ဆုိတဲ့ စြပ္စဲြခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအေနနဲ႔ ရာသီဥတုၾကမ္းတမ္းတဲ့ဒဏ္၊ က်န္းမာေရးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္မႈခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့ ေထာင္တြင္းအေျခအေနေတြေအာက္မွာ ေရာဂါေ၀ဒနာေတြ ခံစားေနရတာ ပုိမုိဆုိးရြားလာေနၾကတယ္လုိ႔ အက်ဥ္းသားမိသားစု၀င္ေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြက ေျပာဆုိေနၾကတာပါ။
ဒီအထဲက အပတ္စဥ္ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္မွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ကို တိုက္ခုိက္ေျပာဆုိထားတယ္လို႔ အဓိပၸာယ္ထြက္ေနတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀လည္း တဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆုိရင္ ေထာင္ေဆး႐ုံမွာ အူက်ေရာဂါနဲ႔ ေဆးကုသခံယူေနတာ ႏွစ္ပတ္ရွိသြားေပမယ့္ သူ႕အေျခအေန သက္သာမလာဘူးလို႔ ဇနီးသည္ မနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာပါတယ္။
“ေထာင္ေဆး႐ုံမွာပဲေပါ့။ အူကေရာင္တယ္၊ အူက်တယ္။ ထမင္းစားလို႔မရဘူး။ အေျခအေနကေတာ့ ေခၽြးကိုျပန္ေနတာပဲ။ ေနရထုိင္ရတာမေကာင္းဘူး၊ ရာသီဥတုကလည္း ပူတယ္၊ ေရာဂါနဲ႔ဆုိေတာ့။ ျပင္ပမွာ ခြဲစိတ္ကုသဖုိ႔ အသနားခံစာတင္ထားတယ္၊ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြကိုေျပာထားတယ္။ သူက ခြဲမွျဖစ္မွာကုိး။ ဆရာ၀န္ႀကီးေတြက အဆင့္ဆင့္တင္ျပရေသးတယ္။ ေနာက္တပတ္ ၁ ရက္ေန႔ေလာက္မွ ဆရာ၀န္ရဲ႕ ေဆးစစ္ခ်က္ျပန္လာမယ္။ အဲဒီက်မွ ခြဲဖုိ႔စိတ္ဖုိ႔လုိမယ္ဆုိရင္လည္း အျပင္မွာခြဲမလား၊ အထဲမွာခြဲမလား၊ မေျပာတတ္ေသးဘူး။ ေဆး႐ုံတက္တာ ႏွစ္ပတ္ရွိသြားၿပီ။ ထမင္းမစားႏုိင္တာလည္း ႏွစ္ပတ္ေလာက္ရွိသြားၿပီ။ ဆန္ျပဳတ္ေသာက္တယ္၊ ေပါင္မုန္႔ေလး စားတယ္။ သိပ္စားလို႔မရဘူး၊ အူကလက္မခံလုိ႔။”
ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကို ဒီေန႔ပဲ ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႕ၿပီး ျမင္ခဲ့ရတဲ့အေျခအေနေတြကုိ ဇနီးသည္ျဖစ္သူ မနန္းစမ္းစမ္းေအး ေျပာျပခဲ့တာပါ။ ျမန္မာစစ္အစုိးရေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကုိ သေရာ္ထားတယ္လုိ႔ အဓိပၸာယ္ထြက္ေနတဲ့ကဗ်ာကို ေရးသားဖြဲ႕ဆုိခဲ့တယ္လုိ႔ စြပ္စြဲခံထားရေပမယ့္ အခုအထိေတာ့ ကိုေစာေ၀ကို ပုဒ္မတပ္၊ စြဲခ်က္တင္တာမရွိေသးဘူးလို႔လည္း ဇနီးသည္က ဆုိပါတယ္။
ဒီလိုက်န္းမာေရးဆုိးရြားေနၿပီး လုံေလာက္တဲ့ ေဆး၀ါးကုသေစာင့္ေရွာက္ခံရမႈ မရသူ ေနာက္တဦးကေတာ့ မ်က္စိေရာဂါေ၀ဒနာ ခံစားေနရတဲ့ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုလွမ်ဳိးေနာင္ပါ။
“ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ တနလၤာေန႔ကတည္းက သူက မ်က္စိေရာဂါခံစားေနရတာ ၾကာၿပီ။ အျပင္မွာကတည္းက မ်က္မွန္အထူႀကီးတပ္ၿပီး ေနေနရတဲ့လူ။ အဲဒါကို ေထာင္ထဲမွာေနရေတာ့ ထုံစံအတုိင္း ေဆး၀ါးကုသမႈကလည္း လုံေလာက္မႈ မရွိဘူးေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ မ်က္လုံးက အရမ္းအေျခအေနဆုိးၿပီး ကြယ္ေတာ့မယ့္ အေနအထားျဖစ္ေနတယ္။
“ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကမွ ေထာင္ကေနထုတ္ၿပီး အျပင္မ်က္စိေဆး႐ုံမွာ ကုဖို႔လုပ္တယ္။ အဲဒီမွာ ကုန္က်ခံရမယ့္ ကုန္က်စရိတ္ေတြက မိသားစုကုိယ္တုိင္ ကုန္က်ခံရမယ့္ကိစၥေတြဗ်။ က်န္တဲ့ တာ၀န္ရွိတဲ့လူေတြက ဘယ္သူမွ တာ၀န္မယူဘူး။ မိသားစုေတြကလည္း ေငြေရးေၾကးေရး အတုိင္းအတာအရ အခက္အခဲရွိေတာ့ မခြဲေသးဘူးဆုိၿပီး ေထာင္ထဲကို ျပန္ထည့္တယ္။ အဲေတာ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြက ၾကားၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္၊ ၀ိုင္းကူညီၾကမယ့္ အေနအထားရွိေတာ့ အခု ဒီေန႔ ေထာင္ကထုတ္ၿပီး မ်က္စိေဆး႐ုံလာပို႔မယ္ေျပာလို႔ ကုန္က်မယ့္ေငြေၾကး ႏွစ္သိန္းခြဲသုံးခြဲယူၿပီး လာေစာင့္ေနတာ၊ အခုအထိေတာ့ ထုတ္လာတာမရွိေသးဘူး။”
ကိုလွမ်ဳိးေနာင္ရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခအေနနဲ႔ပတ္သက္လို႔ နီးစပ္သူ မိတ္ေဆြတဦးကေျပာျပခဲ့တာပါ။ ကိုလွမ်ဳိးေနာင္ဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ေအာက္တုိဘာလ ဖမ္းဆီးခံရစဥ္ကတည္းက မ်က္စိနဲ႔ အာ႐ုံေၾကာေ၀ဒနာ ခံစားေနရတာျဖစ္ၿပီး ေထာင္တြင္းမွာပဲ မ်က္စိတလုံး ကြယ္ခဲ့ရတာျဖစ္ၿပီး အခုက်န္တလုံးကလည္း ကြယ္လုနီးနီးျဖစ္ေနတယ္လို႔ မိတ္ေဆြေတြက ေျပာၾကပါတယ္။
ဒီလို က်န္းမာေရး ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါးမဟုတ္လွေပမယ့္ ေထာင္တြင္း ဆုိး၀ါးတဲ့အေျခအေနေတြေအာက္မွာ က်န္းမာေရးျပႆနာ ႀကဳံရသူေတြရွိေနေသးတဲ့ အေၾကာင္းကိုလည္း ဒီေန႔ အင္းစိန္ေထာင္ကုိေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူ ဦးျမင့္ေအးက အခုလိုေျပာျပပါတယ္။
“စည္သူေမာင္တုိ႔အတြဲထုတ္တယ္ဗ်ာ။ ဟုိဘက္က ျပည့္ၿဖဳိးႏုိင္တို႔အတြဲ တတြဲရွိတယ္။ ကိုးဦးေပါ့။ အဲဒါ တၿပိဳင္တည္းထုတ္တယ္။ ေရွ႕ေနေတြက ဟုိဘက္သြား၊ ဒီဘက္သြား စစ္တယ္။ စည္သူဆုိရင္ ေျခေထာက္က ေထာက္လုိ႔မေကာင္းဘူး၊ ကုိသိန္းေရႊက ခါးေၾကာညပ္တယ္။ က်ေနာ္ျမင္ခဲ့ရတဲ့ အေျခအေနက အဲဒါေတြပဲ။”
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ထိန္းသိမ္းခံေနရတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခအေနေတြ ယုိယြင္းေနတဲ့အေၾကာင္း အက်ဥ္းသားမိသားစု၀င္ေတြက ေျပာျပၾကတာပါ။
ကုလသမဂၢအပါအ၀င္ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံက အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ အဖမ္းခံထားရသူ တေထာင္ေက်ာ္ရွိတယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းထားတာျဖစ္ၿပီး သူတုိ႔ေတြ ေနထုိင္ေနရတဲ့ အေျခအေန တုိးတက္ ေကာင္းမြန္လာေစဖုိ႔ကိုလည္း ႏုိင္ငံတကာ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕ (အုိင္စီအာစီ) လိုအဖြဲ႕ေတြက ၀င္ေရာက္ၾကည့္႐ႈ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရဖုိ႔ကိုလည္း တုိက္တြန္းေတာင္းဆုိထားတာျဖစ္ပါတယ္။
4.3.08
saw wai poem from Ko Htike blog
“သစ္ထြင္းေလွ”ေဟာဒီ ....
ဆိုင္ရံုသာ ဆိုင္ခြင့္ရတဲ့
ေန႔နက္နက္ေတြထဲ
ေအာ္သံေတြကို
ေထြးေပြ႔လို႔ လွမ္းလာလိုက္ပံုမ်ား
ဒီေကာင့္ မ်က္ႏွာ ဝင္းပလို႔။
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ျမစ္တစင္းမွာ
သူ ေမ်ာလိုက္ေလတဲ့
ပ်ိဳးစာလံုးေတြဟာ
သူ ခ်စ္တဲ့ၿမိဳ႕ႀကီးကို
လွေစႏိုင္သလို ဝင္းပလို႔။
ေရြ႕ေရြ႕လာတဲ့
ဒီေကာင့္ႏႈတ္ခမ္းရဲေတြဟာ
ကမ္းၿပိဳေခ်ာင္းေလးထဲမေရာင္ခင္
ဆြဲတင္လိုက္ရေပမယ့္လည္း
အံ့ၾသစရာ
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းက ဝင္းပလို႔။
ရွင္သန္ခြင့္မရေအာင္
ဒီေကာင္ အားစိုက္ရိုက္ရိုက္ခ်ိဳးရ
ေလာဘရိုင္းရိုင္းေတြလည္း
အႏုပညာမွာေတာ့ ဝင္းပလို႔။
မိုးက
ေဖးေဖး မ, မ, ေလး
တြဲေခၚလာေပမယ့္လည္း
လွ်ပ္ဆိုတာက
ထိုးခြဲလင္းလတ္ဗီဇလို႔
ဖြဖြေလးေျပာ
ဒီေကာင္ေမာသြားမွာ
ေဟာ့ဒီၿမိဳ႕ႀကီးကို ဝင္းပခ်င္တဲ့ေကာင္
ေမ်ာသြားမွာ
(အိမ္မက္ေန႔ေတြထဲ)
ငါ ... ေအာ္လိုက္ရတာ။
ေစာေဝ
http://www.ko-htike.blogspot.com/ကေန ယူတယ္။
26.2.08
saw wai receives prison visit
ဂ်ာနယ္ျပန္ထြက္ေသာ္လည္း ဂ်ာနယ္ပါကဗ်ာ႐ွင္ ေထာင္ထဲမွာ
DVB ေနာ္ေစးေဖာ ၂၁-၂-၂၀၀၈
အခ်စ္ကဗ်ာတပုဒ္ေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ထိန္းသိမ္းခံေန႐တဲ့ ကဗ်ာဆ႐ာေစာေ၀ဟာ စာေပစိစစ္ေ႐းက ပယ္ျပီးသား သူ႔ကဗ်ာကို အခ်စ္ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦးျမတ္ခိုင္က သူတာ၀န္ယူတယ္ဆိုျပီး ထည့္လိုက္တာျဖစ္တယ္လို႔ မိသားစုနဲ႔ မေန႔ကေတြ႔ဆုံစဥ္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ပါ အခ်စ္ကဗ်ာတပုဒ္ေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ထိန္းသိမ္းခံေန႐တဲ့ ကိုေစာေ၀ ကို မိသားစုက မေန႔က ပထမဆုံးအၾကိမ္ ေတြ႔ခြင့္႐ပါတယ္။
ကိုေစာေ၀႐ဲ႔ ခ်စ္သူမ်ားေန႔အထိမ္းအမွတ္ 'ေဖေဖာ္၀ါ႐ီဆယ့္ေလး' ကဗ်ာထိပ္ဆုံး စာလုံးေတြဟာ “အာနာ (ဏာ) ႐ူးႀကီး၊ မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊ” လို႔ အဓိပၸာယ္ထြက္တဲ့အတြက္ အာဏာပိုင္ေတြက အ႐င္လ ၂၂ ႐က္ကတည္းက ကိုေစာေ၀ကို ထိန္းသိမ္းထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
သူ႔ကဗ်ာကို စာေပစိစစ္ေ႐းက ပယ္ထားျပီးျဖစ္ေပမယ့္ ဦးျမတ္ခိုင္က သူတာ၀န္ယူတယ္ဆိုျပီး အခ်စ္ဂ်ာနယ္မွာ ထည့္လိုက္တာျဖစ္တယ္လို႔ ကိုေစာေ၀က အင္းစိန္ေထာင္မွာေတြ႔႐စဥ္ ေျပာျပလိုက္ တယ္လို႔ သူ႔ဇနီးမနန္းစန္းစန္းေအးက ေျပာျပပါတယ္။
"စိစစ္ေ႐းကေနပယ္ထားတဲ့ကဗ်ာေပါ့။ ပယ္ထားတဲ့ကဗ်ာကုိ အယ္ဒီတာအေနနဲ႔ သူ႔႐ဲ႔စာေစာင္ ေ႐ာင္းေကာင္းေ႐း၊ ေပါက္ေ႐းေပါ့ တာ၀န္ယူျပီးေတာ့ ထည့္တယ္ဆုိျပီးေတာ့ ထည့္လုိက္တယ္။ စိစစ္ေ႐းမွာ အဲဒီကဗ်ာက ပိတ္ထားတယ္ေပါ့။ ၾကက္ေျခခတ္ထားတယ္။ ေဖာ္ျပလုိ႔မ႐ဘူးေပါ့ေလ။"
"ပယ္ထားတဲ့ကဗ်ာကုိ ဘာေႈကာင့္ဂ်ာနယ္ထဲေ႐ာက္လာတဲ့အခါမွာ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာ႐႐င္ ပယ္ထားေပမယ့္ သူတာ၀န္ယူဏပီးေတာ့ ထည့္မယ္ဆုိဏပီးေတာ့ အဲဒီဟာကုိ ထည့္လုိက္တဲ့ပုံေပၚပါတယ္။ ပယ္တာကုိ ပယ္တဲ့အတုိင္း ထား႐င္ေတာ့ ကုိေစာေ၀ ဒီလုိဒုကၡမေ႐ာက္ဘူး။ ပယ္တာကုိမွ ေကာက္ထည့္ထားေတာ့ ကုိေစာေ၀လည္း ဒီမွာဒုကၡေ႐ာက္တာေပါ့။ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာ႐႐င္ သူလည္းေတာ္ေတာ္ ေခါင္းၾကိမ္းမွာပဲ။"
ဒီကိစၥကို အထက္အာဏာပိုင္ေတြသိ႐ွိႏိုင္ဖို႔ ျပည္ထဲေ႐း၀န္ၾကီးဌာနကို စာတင္ဖုိ႔ စီစဥ္ေန တယ္လို႔ နန္းစန္းစန္းေအး ေျပာပါတယ္။
"သူအထဲထဲကုိေ႐ာက္သြားတဲ့အခါမွာ အစ္မလည္း အမ်ားၾကီးဒုကၡေ႐ာက္တယ္။ စီးပြားေ႐း ကတဖက္၊ သူ႔ကုိေတြ႔ဖုိ႔ကတဖက္၊ စိတ္ေသာကေတြက အမ်ားၾကီးေ႐ာက္ေတာ့ အထက္လူၾကီးေတြလည္းသိေအာင္ေပါ့ ဒီကိစၥကုိ။ နဂုိတည္းကုိက စာတင္ခ်င္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူကလည္း အဲလုိ အထက္ကလူၾကီး သိေအာင္ဆုိၿပီးေတာ့ စာတင္ပါလုိ႔ သူက အစ္မကုိေျပာတယ္။ အစ္မေ႐းတတ္သလုိေ႐းၿပီးေတာ့ တင္လုိက္မယ္ေပါ့။"
ဒီကဗ်ာကို အယ္ဒီတာက ဘာေၾကာင့္ထည့္သြင္းေဖာ္ျပသလဲဆုိတာေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူးလို႔ နန္းစန္းစန္းေအးက ေျပာပါတယ္။
"သူ႔စိတ္ကုိလည္း အစ္မ မသိႏုိင္ဘူးေလ။ သူ ေစတနာနဲ႔ထည့္တာျဖစ္႐င္ျဖစ္မယ္။ သူထည့္ေစခ်င္လုိ႔ ထည့္တယ္ဆုိတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တာပဲ။ "
ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ျပီး ႐န္ကုန္စာနယ္ဇင္းသမားတဦးက ဦးျမတ္ခိုင္ကို ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ပါတယ္။
"စာနယ္ဇင္းသမားတေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာ႐မယ္ဆုိ႐င္ေတာ့ ကုိျမတ္ခိုင္ဟာ သက္ သက္မဲ့ ဒါကုိ တကယ္စိတ္ဓာတ္႐ွိတဲ့လူတေယာက္ကုိ ေခ်ာက္တြန္းျပီးေတာ့ ေထာင္မက် က်ေအာင္ ဆင္လုိက္ တဲ့ကိစၥေပါ့။ သူနဲ႔ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာလုိ႔႐မွာေပါ့။ "
အာဏာပိုင္ေတြက ကိုေစာေ၀ကို အင္းစိန္ေထာင္မွာ ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္ေပမယ့္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္ကိုေတာ့ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀ခြင့္ျပဳလိုက္လို႔ ဒီအပတ္ တနလၤာေန႔မွာ နႏၵာလႈိင္၊ လူမင္းတို႔ပါ၀င္တဲ့ 'ဓမမၼာေသာက အင္း၀႐ာဇာ' ရုပ္႐ွင္ပုိစတာမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔ ထုတ္ေ၀တာ ေတြ႔႐ပါတယ္။ ေဖေဖာ္၀ါ႐ီဆယ့္ေလး ကဗ်ာကို စိစစ္ေ႐းက ပယ္ပါလ်က္ ဘာေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္မွာ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပသလဲဆိုတဲ့ကိစၥကို ေမးျမန္း႐ာမွာ ဦးျမတ္ခိုင္က 'ကိုေစာေ၀က စာမူေပးလို႔ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပတယ္' လို႔သာ ေျဖၾကားပါတယ္။
"အမွန္က ဒါ ေစာေ၀ ေပးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေဖာ္ျပတာ။ ဒါပဲေလ။ ဒါအျဖစ္မွန္ပဲ။ အားလုံးသိ ျပီးသားပဲ။ တေလာကလုံးသိတယ္။ ေစာေ၀ က်ေနာ္တုိ႔ကုိေပးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေဖာ္ျပတယ္။ ဒါပဲ"
puzzle poem
“အာဏာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီး သန္းေရႊ” ကဗ်ာ ပေဟဠိ
မဇၩိမ/ နန္းေဒဝီ Friday, 22 February 2008 15:42 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ နယူးေဒလီ။ ။
စာေပစိစစ္ေရးက ပယ္ခ်ခဲ့သည့္ ကဗ်ာျဖစ္ေသာ “ေဖေဖာ္ဝါရီ ဆယ့္ေလး” ကို အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ ဇန္နဝါရီလက ေဖာ္ျပခဲ့မႈသည္ ပေဟဠိ ျဖစ္ေနသည္။
“အာဏာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီး သန္းေရႊ” ဟု စကားဝွက္ ပါရွိေသာ ကိုေစာေဝ၏ ကဗ်ာ ရန္ကုန္အေျခစိုက္ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္တြင္ ပါရွိခဲ့ျခင္းကို ကဗ်ာဆရာ ကိုင္တိုင္ မသိရွိပဲ ျဖစ္ေနသည္ဟု ကဗ်ာေၾကာင့္ အထိန္းသိမ္း ခံေနရသူ၏ ဇနီးသည္ ေဒၚနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာသည္။
“ကိုေစာေဝက တခုေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီကဗ်ာက စိစစ္ေရးက ပယ္ထားတယ္၊ ကဗ်ာကို ၾကက္ေျခခတ္လည္း ခတ္ထားၿပီးသား။ အဲဒီလို ပယ္ၿပီးသားကို ကိုျမတ္ခိုင္က သူ တာဝန္ယူတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ထည့္လိုက္တာလို႔ ေျပာတယ္” ဟု ေထာင္ဝင္စာ သြားေရာက္ေတြ႔ခဲ့သည့္ ေဒၚနန္းစမ္းစမ္းေအးက ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္ ဂ်ာနယ္၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးျမတ္ခုိင္ကမူ ကာယံရွင္ကိုယ္တိုင္ သေဘာတူညီမႈျဖင့္ ပံုႏွိပ္ ထုတ္ေဝခဲ့သည္ဟုု မဇၩိမသို႔ ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။
“ေစာေဝက က်ေနာ့္ကို ဖုန္းဆက္တယ္။ Valentine Day အတြက္ ကဗ်ာေပးခ်င္တယ္ ေျပာတယ္။ Valentine Day ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ရမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုျပီး ေဖေဖာ္ဝါရီ ဆယ့္ေလး ဆိုျပီး ေရးလို႔ ေျပာတယ္။ သူပို႔တဲ့ ကဗ်ာ၊ ေစာေဝ ကိုယ္တိုင္ က်ေနာ့္ကို ဖုန္းဆက္ျပီး ေပးတဲ့ ကဗ်ာ” ဟု ဦးျမတ္ခိုင္က ေျပာသည္။
ေနာက္ထပ္ ျပဳလုပ္သည့္ တယ္လီဖုန္းမွတဆင့္ ေမးျမန္းျခင္းကို ေျဖၾကားရာတြင္ ဦးျမတ္ခိုင္က “က်ေနာ္ေျပာရင္ က်ေနာ့္ Voice ပဲျဖစ္မယ္။ ကာယကံရွင္က ေစာေဝ။ ေစာေဝ သူ အသိဆံုးပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေစာေဝက အထဲမွာ ရွိေနတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ ဘာမွမေျပာလိုဘူး။ က်ေနာ္တို႔ေၾကာင့္ ဘယ္သူမွလည္း မနစ္နာေစခ်င္ဘူး။ တျခား လူေၾကာင့္လည္း က်ေနာ္ မနစ္နာခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ သူက ေျပာမနာ ဆိုမနာ ေနလာခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘာမွမေျပာလိုဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ကဗ်ာေၾကာင့္ ဟိုးေလးတေက်ာ္ေက်ာ္ ျဖစ္ခဲ့ျပီး အခ်စ္ဂ်ာနယ္ ထုတ္ေဝခြင့္ကို စာေပစိစစ္ေရးက တလခန္႔ ရပ္ဆိုင္းခဲ့ေသာ္လည္း၊ ယမန္ေန႔က စ၍ ျပန္လည္ ထြက္ရွိလာမႈအေပၚ ရန္ကုန္စာေပ အသိုင္းအဝိုင္း အတြင္းႏွင့္ သတင္းစာ ေလာကတြင္ ေဝဖန္စရာ ျဖစ္ေနသည္။
ကဗ်ာေရးသူကိုေတာ့ ဇန္နဝါရီ ၂၂ ရက္ေန႔ ကတည္းက ဖမ္းဆီးခဲ့ျပီး ယေန႔တိုင္ တရားရုံး ထုတ္ျခင္းမရွိဘဲ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။
ဦးျမတ္ခိုင္ကို သတင္းစာေပ အသိုင္းအဝိုင္းႏွင့္ စစ္အစိုးရ ဆန္႔က်င္ေရး ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားက စစ္အစိုးရ အလိုက် လုပ္ေဆာင္ေနသူဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာ့သတင္းသမဂၢ (ဘီအမ္ေအ) အတြင္းေရးမႉး ကိုစံမိုးေဝ က “ကိုျမတ္ခိုင္ကိုေတာ့ အေရးယူတာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲနဲ႔ ေရးတဲ့ သူတေယာက္ထဲကို အခုလို လုပ္တာကေတာ့ ျဖစ္႐ုိးျဖစ္စဥ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္လို႔ ကိုေစာေဝကို ဒီကဗ်ာ ထည့္သံုးမယ္ ဆိုတာကို အေၾကာင္းမၾကားဘဲနဲ႔ ထည့္လိုက္တာ ဆိုရင္ေတာ့ က်င့္ဝတ္သိကၡာ မရွိဘဲနဲ႔ လုပ္လိုက္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
“ေဖေဖာ္ဝါရီ ဆယ့္ေလး” ကဗ်ာတြင္ ပါရွိသည့္ ထိပ္စီးစာလံုးမ်ားကို အစဥ္လိုက္ ဖတ္ၾကည့္ပါက “အာနာ (ဏာ) ႐ူးႀကီး၊ မႉးႀကီးသန္းေ႐ႊ” ဟု အဓိပၸာယ္ ထြက္သည္။
20.2.08
15.2.08
a small book of poems celebrating Saw Wai’s special valentine
ေစာေ၀ကုိဂုဏ္ျပဳတ့ဲ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ ထြက္လာပါျပီ။
အဂၤလိပ္လုိ ေရးထားပါတယ္။
ကုိေစာေ၀ေရးဖဲြ႔ခ့ဲသလုိပဲ ကဗ်ာဆရာ ၁၂ ေယာက္က အာဏာရူးဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရွြ ဆုိတ့ဲ ၀ါက်ကုိ ကဗ်ာေတြထဲမွာ ၀ွက္ျပီး ဖဲြ႔ဆုိထားပါတယ္။
စာမ်က္ႏွာ ၂၀ ပါတ့ဲ ကဗ်ာစာအုပ္ကုိ ေဟာဒီမွာ ေဒါင္းလုတ္ လုပ္ပါ။
An American poet named A. J. Patrick Liszkiewicz heard this news and has put together with twelve contributors a small book of poems celebrating Saw Wai’s special valentine. The book is available here (PDF) and is of course called “Power Crazy Senior General Than Shwe.” All of the poems in it play with those words, some mimicking in English Wai’s first-word strategy, others doing more cryptic exercises, working the phrase in forward and backward and at angles. You could waste hours at the office or on the train or in bumper-to-bumper unraveling these gems.
distributing SawWai's poem on valentine's day
ကိုေစာေဝ ကဗ်ာမ်ား ျဖန္႔ေဝ
မဇၩိမသတင္းဌာန 14 February 2008
စစ္အစိုးရ၏ လုပ္ရပ္မ်ားအေပၚ ေထာက္ခံသည့္ စာရြက္မ်ားႏွင့္ “အာဏာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီးသန္းေရႊ” အဓိပၸာယ္ရသည့္ ကဗ်ာမ်ားကို ရန္ကုန္တုိင္းအတြင္း ယေန႔တြင္ တသီးတျခားစီ လိုက္လံ ျဖန္႔ေဝခဲ့ၾကသည္။
လူငယ္မ်ားက ခ်စ္သူမ်ားေန႔ က်ေရာက္သည့္ ၾကာသာပေတးေန႔ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီခန္႔တြင္ ေက်ာက္တံတားၿမ့ဳိနယ္ ကားလမ္းေပၚတြင္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား (ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ) အမည္ခံ လူငယ္တစုက ေအဖိုးအရြယ္ စာရြက္တြင္ စစ္အစုိးရ၏ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ လမ္းစဥ္ ၇ ခ်က္ကုိ ေထာက္ခံထားသလို၊ ေမလတြင္ ျပဳလုပ္မည့့္ လူထုဆႏၵ ခံယူပြဲကုိ ႀကိဳဆုိေၾကာင္းႏွင့္ ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ႀကိဳဆုိေၾကာင္း ေရးသားပါရွိသည္။
စာရြက္မ်ားတြင္ အဖြဲ႔၏ တံဆိပ္ႏွင့္ ကိုေအးလြင္ဆိုျပီး ပါရွိသည္ဟု မ်က္ျမင္ ေတြ႔ရွိသူတဦးက မဇၩိမကို ေျပာသည္။ အျငင္းပြားဖြယ္ရာ ကိုေအးလြင္မွာ စစ္အစိုးရ အေထာက္အပံ့ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသူ ျဖစ္ျပီး စစ္တပ္က ႏိုင္ငံအာဏာကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားျခင္းကို သေဘာတူသူ ျဖစ္သည္။
“ျမန္မာ စစ္အစိုးရရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ေထာက္ခံပါတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသား မဟုတ္တဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ စာရြက္ေတြ လုိက္ေဝေနပါတယ္” ဟု မ်က္ျမင္သက္ေသ က ေျပာသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ကိုေအးလြင္၏ အဖြဲ႔ကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းရာ ဖုန္းကိုင္ေသာ ကိုရဲထြန္းက သူတို႔ စာရြက္ ျဖန္႔ေဝျခင္း မဟုတ္ဟု ျငင္းဆိုလိုက္သည္။
“ဒီေန႔ ျဖန္႔ခဲ့တဲ့ စာရြက္ေတြ အေပၚမွာ သေဘာထားအျမင္ ေျပာရရင္ စာရြက္ကုိ မေတြ႔တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ သေဘာထားေပးဖုိ႔ ခက္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ နာမည္ကို သံုးၿပီးေတာ့ လုပ္တဲ့ကိစၥက ဒါဟာ မလုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥပဲေလ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တဲ့ လူေတြက ဒါ သိကၡာ ရွိရတာကိုး။ ကိုယ္လုပ္ရင္ ကိုယ္ ေျဗာင္လုပ္ရမယ္။” ဟု ေျပာသည္။
မ်က္ျမင္သက္ေသကလည္း ၈၈ မ်ဳိးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား (ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ) ဆုိသည့္ ဆုိင္းဘုတ္ကို ကိုင္ကာ လုိက္ေဝေနျခင္း ျဖစ္ျပီး အာဏာပုိင္မ်ား၊ စည္ပင္ ရဲတပ္ဖြဲ႔မ်ားက လမ္းေဘးတြင္ ရပ္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း မည္သို႔မွ် အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိဟု ေျပာသည္။
“ေဝတဲ့အခ်ိန္မွာ စည္ပင္ရဲတုိ႔၊ ယူနီေဖာင္း ဝတ္ထားတဲ့ ရဲေတြကအစ အဲဒီစာကုိ ေဘးေတြမွာ လုိက္ေဝေနတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြပဲ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္ ေတြ႔ရသေလာက္က အာဏာပုိင္ေတြ ကိုယ္တုိင္ကလည္း လုိက္ေဝေနတာ” ဟု အျခားေသာ ေဒသခံ တဦးကလည္း ေျပာသည္။
အဖ်က္သမား မွန္သမွ်ကုိ ေခ်မႈန္းၾက စာသားအျပင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး သြားေနသည္ကုိ ရပ္တန္႔ၿပီး လမ္းစဥ္ ၇ ခ်က္အတုိင္း သြားရန္ႏွင့္ ဖမ္းဆီးထားသည့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အားလံုးကုိ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အျဖစ္ မသတ္မွတ္ဘဲ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္မႈႏွင့္ ဖမ္းထားသည္ဟု အသိအမွတ္ျပဳေရး ေရးသားထားသည္။ ထို႔ေနာက္ စက္တင္ဘာလတြင္ ဆႏၵျပခဲ့သည့္ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ သံဃာအတုမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ပါရွိသည္။
စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊကို ထိုးႏွက္ထားသည့္ ကဗ်ာတပုဒ္ကိုေတာ့ လူငယ္တစုက အင္းစိန္ေစ်း၊ လွည္းတန္း၊ ကမာရြတ္ေစ်းႏွင့္ မဂၤလာဒံုေစ်းတို႔တြင္ ျဖန့္ေဝခဲ့သည္ဟု ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္ျဖန္႔ေဝခဲ့သူ လူငယ္တဦးက ေျပာသည္။
“တေနရာမွာ ၁ဝ မိနစ္ၾကာ ျဖန္ခဲ့တယ္။ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ျဖန္႔ေဝႏုိင္ခဲ့တယ္။ စာရြက္ အေခါက္ေလးေတြနဲ႔ လူကိုယ္တုိင္ လုိက္ေပးတာ။ အခုအခ်ိန္အထိ ဖမ္းဆီးခံရတာ မရွိေသးဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရက ဒီမိုကေရစီ လိုလားသူ အတိုက္အခံမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖိဳခြင္းေလ့ရွိရာ လ်ဳိ႕ဝွက္စြာ လႈပ္ရွားၾကရသည္။
ကဗ်ာပိုင္ရွင္ ကိုေစာေဝ မွာ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္း အက်ဥ္း က်ခံေနရသည္။ ကိုေစာေဝက အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ “ခ်စ္သူမ်ားေန႔” အထိမ္းအမွတ္ “ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄” ဆိုသည့္ ကဗ်ာတပုဒ္ကို ေရးသားခဲ့ရာ ကဗ်ာ ထိပ္စီးစာလုံးမ်ား ကို အစဥ္လိုက္ စီၾကည့္လွ်င္ “အာဏာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီးသန္းေရႊ” ဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။
irish poets support Saw Wai
အုိင္းရစ္ကဗ်ာဆရာၾကီး ဦးေဆာင္ျပီး ျမန္မာအစုိးရကုိ ဆႏၵျပမည္
RFA 14-2-2008
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ အက်ဥ္းခ်ထားတာနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ - - ( အျပည့္အစုံဖတ္ရန္ )
12.2.08
one more poem in SawWai's style
ဇန္န၀ါရီ (၂၁)ရက္၊ တနလၤာေန႔ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ ပါရွိေသာ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀၏ ေဖေဖာ္၀ါရီ ဆယ့္ေလး ကဗ်ာကို အားက်သျဖင့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေရးဖြဲ႕လိုက္ပါသည္။ ဆုိျပီး ညိဳၾကီးရဲ႔ ဘေလာ့ဂ္မွာ ဂုဏ္ျပဳကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖတ္ရျပန္ပါတယ္။
poem in SawWai's style
ေအာက္မွာဖတ္ရမယ့္ ကဗ်ာနဲ႔ မွတ္ခ်က္ကုိ A,Ngwei ဘေလာ့ဂ္ ကေန ယူတယ္။ အေငြ႔ တ့ဲ။ ကေလာင္နာမည္က။ အေငြ႔ ေရးတ့ဲကဗ်ာ။ ေစာေ၀ကဗ်ာမဟုတ္။ သုိ႔ေပမ့ဲ ဖတ္ၾကည့္ပါဦး၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၄၊ ၂၀၀၈ ရက္စဲြနဲ႔ တင္ထားတာ။
စိတ္ရဲ႕ တံခါးမွာ ေဆးေရာင္အျဖဴသုတ္ထားပါ။
မိတ္ေဆြ ခင္ပြန္းမရွိတဲ့ သစ္ပင္
စာ စာေ၀ ပြင့္လန္းႏိုင္မည္တဲ့လား
သန္းၾကြယ္ သူေဌးတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေရႊေရာင္အိပ္မက္….
လူတစ္ေရာက္ရဲ႕ စိတ္ေၾကာင့္ပင္ အဆံုးသတ္သြားေစႏိုင္ရဲ႕
သတ္ပံု ေတြကို ကိုယ့္သမိုင္းမွာ မွားမွားေရးၾကရင္..
သမာသမတ္ ရွိႏိုင္ပါ့မလား။
မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ခဲ့ေပမဲ့
င ေပါ တစ္ေယာက္လို႕ အေျပာခံရေသးတာပဲ..။
ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ အတြင္းစိတ္မီး
ျပည္လံုးခ်မ္းသာပါေစ လို႕ ဆုမေတာင္းခဲ့ဘူး ..ငါ မွ ငါ..
သို႕ေသာ္လည္း… ငါတို႕
သြားေတြဟာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ အစာကို ၀ါးစားဖို႕ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္မကူးဘူး။
မေန႕တေန႕က အဖမ္းခံလိုက္ရတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀ရဲ႕ အေျပာင္ေျမာက္ဆံုးေရး ဟန္နဲ႕ ေရးသားထားပါတယ္။မိတ္ေဆြမ်ား အဓိပၸယ္ေပါက္ၾကမယ္လို႕လည္းထင္ ပါတယ္။
saw wai's poem from Dr.Lun's blog
ေဒါက္တာလြန္းေဆြဘေလာ့ဂ္မွာ ေတြ႔တ့ဲကဗ်ာ။ Jan 6 ရက္စဲြနဲ႔ တင္ထားတာ။ ေစာေ၀ရဲ႔ ကဗ်ာ တ့ဲ။ "ထားခ့ဲ" ။
11.2.08
an article in US newspaper
ယူအက္စ္၊ မန္ဆာခ်ဴးဆက္ျပည္နယ္၊ ေဘာ္စတြန္ျမိဳ႔ေတာ္အေျခစုိက္ The Christian Science Monitor သတင္းစာမွာ ကုိေစာေ၀အေၾကာင္း ေရးထားတယ္။ သိျပီးသားေတြဆုိေပမယ့္ သူတို႔ ဘယ္လုိေရးၾကသလဲ သိခ်င္လုိ႔ ဖတ္ၾကည့္မိတယ္။ အဂၤလိပ္စာလည္း ေလ့လာျဖစ္တယ္။
Burma's censors monitor Internet, newspapers - and poets
By Danna Harman
Mon Feb 11
Rangoon, Burma - Saw Wai is a Burmese poet known for his love songs. His eight-line Valentine's Day ode, about a brokenhearted man in love with a fashion model, was a particularly tender one. But there was one problem.
If read vertically, the first word of each line formed the phrase: "Power Crazy Senior General Than Shwe."
The senior general himself, head of Burma's (Myanmar's) military junta, could not have been amused. The head of the censorship board was urgently called to the capital; the weekly "Love Journal" has been shut down and copies of the offending edition were yanked from newsstands.
Saw Wai is now in jail, where apparently he will spend Feb. 14 in isolation, behind bars.
Extreme government censorship is as much a part of life in today's Burma as rice and pagodas. Everything from TV programs to newspaper ads goes through a rigorous vetting board. But the junta is fighting a losing battle against a population hungry for information, armed with tools ranging from transistor radios to sneaky editors and myriad ways to bypass blocks on Internet sites.
Since last September's monk uprising, the censorship has increased. And criticism of the ruling junta is not all that is wiped out – so is most bad news, including reports on natural disasters and defeats of the national soccer team. Even good news can be cut if it's about countries out of favor with the government.
Reporters Without Borders' (RSF) Press Freedom Index placed Burma 164th out of 168 countries last year, just ahead of Cuba, Eritrea, Turkmenistan, and North Korea. This year, the country might do even worse.
"The police and army continue to hunt for journalists and activists who photographed and filmed the [September 2007] crackdown on the pro-democracy demonstrations," RSF says in its January report.
All TV and radio stations in Burma are government owned. The same is true for the country's three daily papers, which routinely run front-page stories along the lines of "Maj-Gen Khin Zaw of Ministry of Defense inspected bridges on the railroad yesterday," or Maj- Gen Tha Aye of the Ministry of Defense attended a ceremony to broadcast fertilizers for summer paddy."
Far more popular than the dailies are the 80-odd privately owned weekly and monthly magazines here – which are read, according to the British Broadcasting Corporation's (BBC) World Service Trust, by some 40 percent of the urban and 20 percent of the rural population.
Yet these have to submit everything from their editorials to cartoons to a government censorship board before publication. Falling afoul of the board results in immediate punishment ranging from having the paper closed, to years of imprisonment (see sidebar story).
Very slow Internet access – which, in any case, is found only in the biggest cities – while cheap, is still a luxury for many. It, too, is under government control. Officially, all e-mails go through the authorized government-run Internet service providers, where detailed data on users is collected, and the mail itself is scoured, sometimes causing days of delays. Popular e-mail sites such as hotmail.com and gmail.com, along with foreign newspapers and a long list of other supposedly undesirable sites, are blocked.
Following last year's riots, all Internet access was cut off for three weeks. And, according to several Internet café owners, since then, they have been pressured to register the personal details of all customers and save screen images every five minutes on each computer – all of which could be demanded at any time by authorities.
So how does news actually get in, out, and about? The commercial papers are locked in a never-ending game of cat and mouse with the censors, explains an editor of one popular weekly here, who spoke on condition of anonymity because of security concerns. For example, newspapers typically re-send the same stories to the censor board a few weeks later, rewritten, with a new headline. "If we fail the first time, we restick the main point about three quarters of the way down in the story and surround it with very technical language to get the censors bored. We can still say a lot," he explains.
"Journalism is a vehicle for doing what we care about – which is actively advocating for social and economic change," admits the publisher of another weekly, who also asked his name not be used.
Meanwhile, foreign shortwave radio services are enormously popular here, with an estimated 40 percent of Burmese tuning in to the BBC, Voice of America Burmese broadcasts, Radio Free Asia, and the Democratic Voice of Burma. Small Chinese-made radios cost as little as $5.
Watching satellite television is harder because of frequent electric outages, and the expense. Nonetheless, it is popular with Burmese gathering in tea shops to watch sports and catch news.
"My constituency is a small town in upper Burma, but even there we have small satellite dishes and radios, and everyone is listening to the radio or watching the tennis," says U Han Tha Even, spokesman of the opposition NLD. "Even the military is listening to the BBC. Where else would they get information?"
In addition, in Rangoon and Mandalay, months-old copies of The Economist or Time magazine pass like gold from hand to hand. At night, under generator-run lights, locals crowd into makeshift outdoor secondhand book markets, browsing.
The Internet cafes in these main cities are packed with youngsters overriding the blocks with endless formulas to reach proxy servers – and freely surfing the web, in open defiance of the law. They chat with friends across the border in Thailand, check gmail accounts, read news, search for scholarship opportunities overseas, and follow American celebrity antics.
"I think there as many ways to enter gmail through side portals as there are ways to block it," says Zaw Zaw, a young Internet cafe owner, who admits he does not follow rules about tracking customers, and, so far, nothing has happened.
"Media from the outside is so very important," stresses Burmese monk in exile Abbot U Uttara, who heads the Sasana Ramsi Vihara in London. "Not only to stay informed, but because it conveys to those within Burma that the world has not forgotten them."
The flow of information goes both ways. While Burma is notoriously strict about letting foreign journalists into the country and restricts travel within Burma, many do enter, and a lot of what the junta is trying to cover up is reported anyway. Meanwhile, courageous local journalists reporting for outside media are very active. Burmese news sites based outside the country – such as Irrawaddy.org~~a href="http://"/~~and Mizzima.com – put out daily reports using journalists within.
During September's demonstrations, despite a heavy crackdown on media, and the shooting to death of a Japanese journalist (which the government claims was accidental), images of the beatings and shootings of unarmed protesters crossed the world within minutes of the events – courtesy, mainly, of local activist journalists who rushed to nearby cafes or embassies with photos and reports. Mobile phones, while more expensive in Burma than almost anywhere else, are also becoming popular – allowing for immediate sending of both photos and text messages.
Valentine's Day poet Saw Wai remains in jail, says the weekly publisher, but there is no doubt others will continue fighting the boundaries here by cheekily sending out subversive messages, flooding the censors with reworded news stories, buying more radios, and bypassing blocked sites. "The times where you could isolate a whole country will never return. It's just not possible," he says. "Ours are small victories, but they are still victories."
27.1.08
irrawaddy by saw wai
ဧရာဝတီ
ေစာေ၀
အိုင္တီေခတ္ရဲ႕ပင္လယ္၀က
တိုင္းျပည္တျပည္ကိုဆန္ၿပီး
ႏွလံုးသားထဲထိ ၾကည့္ျမင္ခံစားခ်င္တယ္ဆိုရင္
လူယဥ္ေက်းတို႔ေမြးဖြားရာေျမ
ဧရာ၀တီ …..။
ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရွင္းထဲကို
စီး၀င္ေနတဲ့
သန္႔စင္ျမစ္
ဧရာ၀တီ …..။
သဘာ၀ရတနာသိုက္ရဲ႕ႏို႔ရည္
ေျမရဲ႕ေမတၱာကို အျပႏိုင္ဆံုးစီးဆင္းမႈ
သတၱျမန္မာကိုအလုပ္အေကၽြးဆံုးျမစ္
ဧရာ၀တီ …..။
ေရအလ်ဥ္ထဲမွာေတာ့
အခမ္းနားဆံုးနဲ႔ေပါႂကြယ္၀ဆံုး
သမိုင္းမ်ားအစရဲ႕ထိပ္ဆံုး
ကံုလံုႂကြယ္၀မႈေတြ လွ်ပ္လွ်ပ္ေျပးေနတဲ့
ဧရာ၀တီ …..။
သူ႔ကိုေမးတင္လာသမွ်
ၿမိဳ႕ရြာအိုးအိမ္အသက္ေတြကို
သူ႔ေသြးေတြ ျမစ္ေရတင္ ျဖည့္ေပးမယ္
လူ႔၀မ္းစာေတြအတြက္
ကူေဖာ္ေလာင္ဖက္လင္းပိုင္ေတြကို
ေထြးပိုက္ထားေပးမယ္
သူကလူလိုပါပဲ
တခါတရံ
ခက္ထန္တိုက္စားမယ္
ပ်က္သုဥ္းရတာေတြရိွမယ္
ဒါေပမယ့္ ေသာင္အျဖစ္နဲ႔
ၿမိဳ႕မၿငိမ္း ထြန္းခဲ့တယ္
ခင္၀မ္း ထြန္းခဲ့တယ္
အဥၨလီ ေမာင္ေမာင္ ထြန္းခဲ့တယ္
ထူးအိမ္သင္ ထြန္းခဲ့တယ္
........ အသံအျဖစ္ ထြန္းခဲ့တယ္
........ စာအျဖစ္ ထြန္းခဲ့တယ္
........ အႏုပညာအျဖစ္ထြန္းခဲ့တယ္
....... သူရဲေကာင္းေတြအျဖစ္ ထြန္းခဲ့တယ္
....... အာဇာနည္ေတြထြန္းခဲ့တယ္
တို႔ေျမရဲ့ ၾကက္သီးထဖြယ္
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကိုေတြ႔ခ်င္ရင္
ဧရာ၀တီကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ပါ
ထာ၀ရလက္လက္ထေနၿမဲ
ဘယ္ေလာက္လွေနလဲဆို
တိုင္းျပည္တျပည္ရဲ႕ရာဇ၀င္ကို
လက္ထပ္ေပါင္းေဖာ္ရမယ့္ သတို႔သမီး
သူ႔၀မ္းမွာ
သူရဲေကာင္း မဟာသူရဲေကာင္းေတြကို
အၿမဲလြယ္ထား အၿမဲေမြးဖြားေစခဲ့
ဧရာ၀တီ …..။
ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ
ဒီအၿမဲျမစ္မရိွရင္
ဒီေလာက္လွပါ့မလား
ဧရာ၀တီ …..။
သူ႔မ်က္ႏွာထက္
ျဖတ္သြားျဖတ္လာ
ဗိုလ္ျမတ္ထြန္း
န၀ေဒး
မေကြး
အင္း၀
ရတနာပံု
ဗလမင္းထင္
တံတားႀကီးေျခာက္စင္း
အျပံဳးမပ်က္ သယ္ပိုးထား
ဧရာ၀တီ …..။
ေနလစၾကာ၀ဠာႀကီးကို
အၿမဲအၿပံဳးျမျမ နဲ႔
တို႔ေျမကိုလွပေစခဲ့
ဧရာ၀တီ …..။
သူ႔ေခါင္းထက္က
ဆံႏြယ္ပိုးသားလို
ေမခ မလိခ ခ်င္းတြင္း
အပ်ိုဳစင္သတို႔သမီးကို
ယင္ဖိုမသန္းရေအာင္
လိုက္လံေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့
စစ္ေတာင္းနဲ႔သံလြင္ေမာင္ငယ္ႏွစ္စင္း
အိုင္တီသမိုင္းသစ္ရဲ႕ထာ၀ရအပ်ိဳစင္
ဧရာ၀တီ …..။
တိုင္းျပည္ တျပည္ရဲ႕ မရိွမျဖစ္ျမစ္
သမိုင္းေဟာင္းတို႔ထုပ္သိမ္းရာ
သမိုင္းသစ္တို႔ခ်ီတက္ရာ
မဟာရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕မိခင္သတို႔သမီး
မရိွမျဖစ္ျမစ္ ဧရာ၀တီ …..။
ဒီဧရာ၀တီ စီးဆင္းတဲ့ေျမမွာ
ငါတုိ႔လည္း
မရိွမျဖစ္ ျဖစ္ရမယ္
သိပၸံေခတ္ရဲ႕ စီးဆင္းျခင္းမွာ
မီရာဉာဏ္ မီရာလက္နဲ႔
မရိွမျဖစ္ေခတ္ကိုျဖတ္သန္းမယ္
တေန႔
ဧရာ၀တီလို ခိုင္မာရမယ္
ဧရာ၀တီက အိုင္တီ ကိုေအာင္ရမယ္
we must win
အားလံုး ဧရာ၀တီ
ဧရာ၀တီဆိုတာ တို႔အားလံုးပဲ
ဧရာ၀တီ …..။ ။
(၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ မွ ၂၅ အတြင္း ေရးသားသည္)
စာေပစိစစ္ေရးက စာပိုဒ္ ၄ ပိုဒ္ ျဖဳတ္ခဲ့သည့္ ႏြယ္နီမဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပခံရေသာ ကဗ်ာဆရာ ေစာေဝ၏ ဧရာဝတီ ကဗ်ာ ျဖစ္သည္။
ဒီကဗ်ာကုိ www.irrawaddy.org/bur မွာ တင္ထားတယ္။ အုိးေ၀စကၤာပူမွာလည္း တင္ထားတယ္။
news on Saw Wai ( in Eng
ေစာေ၀အေၾကာင္း သတင္းမ်ား (အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္)
1. The Associated Press: Myanmar Poet Arrested for Critical Poem
2. Myanmar poet arrested - UPI.com
3. Reporters sans fronti'res - Burma
4. CBC.ca Arts - Burmese arrest poet over love verse with secret message
5. Poet arrested for writing "Power Crazy Than Shwe"
6. Secret message in Valentine's verse lands Burmese poet in prison - Asia, World - Independent.co.uk
7. Burmese poet accused of hiding anti-junta message in love poem - On Deadline - USATODAY.com
8. AFP: Valentine poem makes hidden swipe at Myanmar junta
9. BBC NEWS Asia-Pacific Burma poet held for secret insult
10. Burmese poet arrested over coded message - ABC News (Australian Broadcasting Corporation)
11. Dissident love poem lands Burma author in jail - Telegraph
12. The Hindu News Update Service
13. TV3 > News > Story > Burmese poet held for insulting poem
26.1.08
25.1.08
article in mizzima
ေစာေဝ ႏွင့္ က်ေနာ္
ဆိုင္းေမကူး
Friday, 25 January 2008 17:21
www.mizzimaburmese.com/content/view/503/1/
(၁) က်ေနာ္ႏွင့္ေစာေဝသည္ သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္ပါ၊၊ မိတ္ေဆြလည္းမဟုတ္ပါ။ ေခတ္ၿပဳိင္ အႏုပညာသမားလည္း မဟုတ္ပါ။ ဒါနဲ႔မ်ား ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ က်ေနာ္ႏွင့္ ေစာေဝဆုိၿပီး စာေရးရ ေကာင္းမည္လားဟု အျပစ္မတင္ေစခ်င္ပါ။ က်ေနာ္ ကုိေစာေဝႏွင့္ နာရီဝက္ခန္႔ အတူ ရွိခဲ့ဖူးသည္၊၊ ငါးမိနစ္ခန္႔လည္း စကား ေျပာဖူးပါသည္၊၊ သူေရးေသာ ကဗ်ာ (၁ဝ) ပုဒ္ခန္႔လည္း ဖတ္ဖူးပါသည္။ ထူးအိမ္သင္ အမွတ္တရ ေဆာင္းပါးမ်ားကုိ ေရးျပန္ေတာ့လည္း ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။ သူ႔စာမ်ားကုိ သူႏွင့္ေတြ႔ဖူးၿပီး ေနာက္ပုိင္းမွ သတိထား ဖတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
တကယ္တမ္းမွာေတာ့ လူပုဂိၢဳလ္ခ်င္းမသိခင္၊ မျမင္ခင္ကတည္းကပင္ သူ၏ဖန္တီးမူမ်ားက လႊမ္းမုိးခဲ့ေၾကာင္း ေနာက္မွ သိခြင့္ရခဲ့သည္၊၊ သူ၏ စာေပ အႏုပညာမ်ားႏွင့္ စခဲ့့ျခင္းေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ က်ေနာ္ အလြန္ႀကဳိက္ေသာ ပဲပုပ္ခ်က္ အပါအဝင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေထာင္း၊ ပဲငပိ အစရွိေသာ အရံဟင္း (၁ဝ) မ်ဳိးခန္႔ အလကားရေသာ ျမန္မာ ထမင္းဆုိင္ႏွင့္ စရေပလိမ့္မည္။
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အလြန္ စားေကာင္းေသာ ျမန္မာထမင္းဆုိင္ ေခၚသြားမည္။ က်ေနာ္ မႀကဳိက္ပါက က်သင့္ေငြကုိ သူရွင္းမည္ဟု အာမခံျဖင့္ ေခၚသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ မခန္းမနားႏွင့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရွိပါသည္။ ဆုိင္အဝင္ဝတြင္ ေရးထားေသာ စာသားအား ၾကည့္၍ ျပဳံးစိစိ ျဖစ္သြားခဲ့မိသည္။ “ျမန္မာငပိေထာင္း ကမၻာကုိ လႊမ္းေစရမည္” တဲ့။ ဗုိလ္ခင္ညြန္႔၏ အားကစားေတာ့ “ပလုံ” သြားခဲ့ၿပီ၊ ငပိေထာင္းေတာ့ မည္သုိ႔ ရွိသည္ မသိရပါ။ ဆုိင္ထဲ ေရာက္သြားေသာအခါ မ်က္ႏွာစာ တည့္တည့္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ဓါးစလြယ္ခုတ္ ေနသည့္ပုံကုိ ပုံႀကီးခ်ဲ့၍ စမတ္က်က် ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ေဘးနံရံ တဖက္တခ်က္စီတြင္လည္း contemporary art အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ပုံရေသာ ပန္းခ်ီကား ႏွစ္ခ်ပ္ကုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ခ်ိတ္ဆြဲထားပုံက သာမာန္ အလွဆင္ထားျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ပဲ ခမ္းခမ္းနားနား ခ်ိတ္ဆြဲထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္ကတည္းက ဤဆုိင္ပုိင္ရွင္သည္ အႏုပညာကုိ ထဲထဲဝင္ဝင္ စိတ္ဝင္စားသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ကုိယ့္ဘာသာ မွတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။ အလြန္ၿမိန္ခဲ့ၾကပါသည္၊၊ ပုိက္ဆံေပးစားရေသာ ဟင္းမ်ားထက္ အလကားရေသာ အရံဟင္းမ်ားက ပို၍ ေကာင္းေနခဲ့ေသာအခါ ေလာကႀကီးအား ဆင္ျခင္စရာလိုလို ရီစရာလုိလုိ ေျပာၾကရင္းႏွင့္ က်ေနာ္ ကုိယ္တုိင္ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေငြရွင္းေပးၿပီး ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ အျပန္ၾကမွ ဆုိင္နာမည္အား သတိထားဖတ္မိသည္။ “အဓိပတိ” တဲ့။
လူပ်ဳိလူလြတ္လည္းျဖစ္၊ မိသားစုႏွင့္လည္းေဝး၊ ဖ်င္းကလည္းဖ်င္းသျဖင့္ ရန္ကုန္သည္ က်ေနာ့္အတြက္ အၿမဲတမ္းလုိလုိ အစားအေသာက္ အဆင္မေျပ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ စိတ္လုိလက္ရ ထမင္းဆာလာတုိင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဓားစလြယ္သုိင္းေနေသာ ထမင္းဆုိင္ကုိသာ ျမင္ေယာင္တတ္လာသည္။ အဓိပတိ ထမင္းဆိုင္ ဗဟန္းကေန လွည္းတန္း ေရာက္လာလွ်င္ေကာင္းမွာပဲဟု ေတြးမိေနတတ္ခဲ့သည္။
ထမင္းဆုိင္ဋီကာ ခ်ဲ႔ေနျခင္းမွာ အျခားေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါ၊၊ က်ေနာ္ စြဲလမ္းခဲ့ေသာ ပဲပုပ္ခ်က္ ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဓားစလြယ္ခုတ္ ထမင္းဆုိင္ ပုိင္ရွင္မွာ ကဗ်ာဆရာေစာေဝ ျဖစ္ေၾကာင္း အယ္ဒီတာ တေယာက္ႏွင့္ စကားဆက္စပ္မိရာမွ သိခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆက္တြဲ အေနႏွင့္ေတာ့ သူသည္ (ျဖဴးဆုိလား၊ ေဇယ်ဝတီ ဆုိလား) ၿမ့ဳိက ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အထုိက္အေလွ်ာက္ ေငြေရးေၾကးေရး အဆင္ေျပသူ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပစၥည္းမ်ား တြဲဆက္၍ ျပသေသာ ပန္းခ်ီ အမ်ဳိးအစားမ်ားျဖင့္ ျပပြဲ လုပ္ဖူးသူ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ နာမည္ႀကီးသူမ်ား ေပါင္း၍ နာမည္ႀကီးေအာင္ လုပ္ေနသူျဖစ္ေၾကာင္း … အစ ရွိသျဖင့္ မေမးပဲ ၾကားခဲ့ရေသးသည္။
သူႏွင့္ မိနစ္ (၂ဝ) ခန္႔ အတူ ရွိေနခဲ့ျခင္းဆုိသည္မွာလည္း ေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ က်ေနာ့္ ပန္းခ်ီျပပြဲသုိ႔ လာေရာက္ခဲ့စဥ္ခါက ျဖစ္သည္။ ဟန္းဖုန္းခါးခ်ိတ္ႏွင့္ အသက္ (၄ဝ) ေက်ာ္ ဇာတ္လုိက္ မင္းသားမ်ားကဲ့သုိ႔ စမတ္က်သူ တေယာက္က “က်ေနာ္္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေဝပါ” ဟု မိတ္ဆက္လာေသာအခါ ၊ အနည္းငယ္ ဘဝင္မက် ျဖစ္မိခဲ့ပါသည္။
ျမန္မာျပည္ ႏွင့္ ကဗ်ာဆရာ၊
ကဗ်ာဆရာ ႏွင့္ ဟန္းဖုန္း
ဟန္းဖုန္း ႏွင့္ ျမန္မာျပည္
႐ုတ္တရက္ ဆုိေတာ့လည္း။ ။
(၂)
ဘယ္အမွန္တရားမွ ပိန္းပိတ္ေအာင္
မေမွာင္ေစရဘူး
ကမၻာႀကီးေရ...
ငါ့ကိုရရွိထားတာလည္း
နင့္အတြက္ သယံဇာတ တခုပါပဲ၊
ကမၻာႀကီးနင့္ရဲ့ သယံဇာတေတြကို
စစ္ဆိုတဲ့ ဘီလူးႀကီးက
မသဒၶါေရစာ စားသံုး
ကုလသမဂၢက ဆာဂ်ီယိုဒီမဲလိုးကို လြမ္းတယ္
ကမၻာႀကီး
ေရာဂါ ဘယနဲ႔ ကပ္ဆိုတဲ့ မိစၦာက
အလစ္ဝင္သုတ္
ျမန္မာျပည္က ကဗ်ာဆရာလို႔
အမည္ခံမသြားတဲ့
ဆရာ ျမသန္းတင့္ကို လြမ္းတယ္
ကမၻာႀကီး
ငါကဗ်ာဆရာ
နင့္သံယံဇာတအျဖစ္ကေပ်ာက္မသြားဖို႔
အေမေပးခဲ့တဲ့ အသက္ေသြးကို
အားအျဖစ္ေမြး
အႏုပညာဆိုတဲ့ ဒိုင္းလႊားနဲ႔ကာကြယ္
ကဲ လာစမ္း
ဘယ္လိုလက္နက္မ်ဳိးနဲ႔မဆို
ရန္သူ ...
ငါကဗ်ာဆရာကြ
မင္းကို ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ျမည္းပစ္မယ္
ေစာေဝ
စံပယ္ေဖြးေဖြးေန႔မ်ားသို႔ ခ်ီတက္ခ်င္းမွ
မေဟသီ ၾသဂုတ္ ၂ဝဝ၄
သူႏွင့္ဆုံၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔ကဗ်ာမ်ားကုိ သတိထားၿပီး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့သည္၊၊ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ၊ က်ေနာ္္ ဘာျမင္ျမင္ သူကဗ်ာမ်ားက သူ႔တန္ဖုိးကုိ ေဖာ္ျပႏုိင္ခဲ့ပါသည္။
(၃)
ယခု သူႏွင့္ေနာက္တႀကိမ္ ျပန္ထိေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ျပန္ပါၿပီ။ ျပည္သူေတြရဲ့ အသံကုိ သူဖြင့္ျပႏုိင္ခဲ့ဲၿပီ။ အာဏာရွင္ေတြကုိ အာခံတဲ့ေနရာမွာ ကဗ်ာဆရာေတြဟာ လက္နက္ကုိင္ထားသူေတြထက္ သတၱိရွိေၾကာင္း ေနာက္တႀကိမ္ ျပသခဲ့ပါၿပီ။
အခုခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ား အထုအေထာင္းခံေနရလား၊ စိတ္ဓါတ္ေတြၿပဳိပ်က္ေနခ်ိန္လား။ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ကုိေစာေဝ။ ကဗ်ာဆရာ ဆုိတာကုိက ေလာင္းကြ်မ္းၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ခင္ဗ်ားက ထြန္းညိွခဲ့တယ္။ ကုိယ္တုိင္ အေလာင္ကၽြမ္းခံ ထြန္းညွိခဲ့တဲ့ မီးစတစ ဟာ အဖိႏွိပ္ခံ လူတန္းစားေတြအတြက္ လမ္းျဖစ္လာခဲ့မွာပါ။ ေတာက္ပမႈနဲ႔အတူ ေစာေဝဟာ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္၊ ကဗ်ာတပုဒ္ ျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူေတြ ျငင္းမလဲ။ ။ဆုိင္းေမကူး
chronology of Saw Wai
ကိုေစာေဝသည္ ပဲခူးတိုင္း ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္၊ ျဖဴးမိတ္ေဆြမ်ားစာၾကည့္အသင္းအား ဦးေဆာင္သူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းစာၾကည့္အသင္း၏ ဆုေပးပြဲမ်ားကို ၆ ႏွစ္ ၇ ႏွစ္ တိုင္ေအာင္ ႏွစ္စဥ္က်င္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
ျဖဴးၿမိဳ႕ရွိ ဆက္သြယ္ေရး႐ံုးစာေရး ကိုေစာေဝသည္ ၁၉၈၈ ခု ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုတြင္ ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရသည္။ ၎ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္သို႔ေျပာင္းေ႐ႊ႕အေျခခ်ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ (ဧရာ၀တီ)
လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ကိုင္ေနေသာ အျဖဴေရာင္သက္တံအဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္ေနသူတဦးလည္း ျဖစ္သည္။
အျဖဴေရာင္သက္တံအဖြဲ႔အား အႏုပညာရွင္မ်ားျဖင့္ စုစည္းထားၿပီး အိတ္ခ်္အိုင္ဗီေ၀ဒနာရွင္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ၾကသည္။
ေ၀ဒနာရွင္ မိဘမဲ့ကေလးငယ္ မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြသည့္ အျဖဴေရာင္သက္တံ ကဗ်ာ႐ြတ္ဆိုပြဲမ်ားကို ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးမ်ားတြင္ အာဏာပိုင္တို႔က တားဆီးပိတ္ပင္ေနသည့္ၾကားမွ စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ (ဧရာ၀တီ)
ကိုေစာေဝ၏ကဗ်ာမ်ားသည္ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပျခင္းခံရသည့္အျပင္ “႐ြက္ပံုးသီး ၿမိဳ႕ျပ” ႏွင့္ “ပန္းဆိုးတန္းစို မွာစိုး” အမည္မ်ားျဖင့္ ကဗ်ာစာအုပ္မ်ားထြက္ခဲ့သည္။ (ဧရာ၀တီ)
“ကြ်န္ေတာ္က ျဖဴးမွာ စားေသာက္ဆုိင္ဖြင့္တယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေအာင္ျမင္လာတယ္။ လူလုိ၊ သူလုိ ထူထူ ထဲထဲေလး ျဖစ္ေတာ့ မူရင္းစိတ္ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ခ်င္တာက ျပင္းထန္လာတယ္။ ရန္ကုန္ ဆင္းလာပါတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူ နန္းစန္းစန္းေအးက လူလုိသူလုိ ေနရေအာင္ ထမင္းဆုိင္ေလး ဖြင့္ေပးတယ္။ မဆုိးပါဘူး။ လူလုိသူလုိေလး ေနရတယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ခုံမင္တ့ဲ စာေပအႏုပညာ အသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ႔လည္း ထဲထဲ၀င္၀င္ ေနေနရတယ္ေပါ့။ လူသိလာတယ္။ ထင္ရွားလာတယ္။ ေအာင္ျမင္တယ္ေပါ့။
တကယ္တမ္း ထမင္းေရာင္းတာပါ။ ေစ်းေရာင္းတာ။ ေစ်းသည္ပါ။ ဒါေပမ့ဲ ကဗ်ာဆရာ၊ အင္စေတာ္ေလးရွင္း၊ အက္တစ္၊ ပါေဖာမာ၊ ဒါရုိက္တာ စသျဖင့္ေတြက ကြင္းစကြင္းပိတ္ေတြ။”
(ေစာေ၀၊ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါး)
၂၀၀၈ ဇန္နဝါရီ ၂၁ရက္ေန႔ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ ေစာေဝ၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ပါရိွခ့ဲသည္။
ေဖေဖာ္ဝါရီဆယ့္ေလး
အာရင္ဘက္က ေျပာတယ္
နာ နာခံစားတတ္မွ ခံစားမွ
ရူးရူးမူးမူးကို ျဖစ္ေနမွ
ႀကီးျမတ္တဲ့အႏုပညာလို႔
မွဴးမႈံမႈိင္းေ၀ေစတဲ့ ဓာတ္ပုံေမာ္ဒယ္မေလးေရ
ႀကီးေတာင့္ႀကီးမားက်မွ အသည္းကဲြတဲ့ေရာဂါ တဲ့
သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ခ်စ္တတ္သူမ်ား
ေရႊအတိခ်ထားေသာလက္မ်ားျဖင့္ လက္ခုပ္တီး၍ရယ္ပါ။
ေစာေ၀
1.10.2008
စာေၾကာင္းမ်ား၏ ထိပ္ဆံုးစာလံုးမ်ားကို စီလုိက္လွ်င္ “အာနာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊ” ဟူသည့္စာသားကုိ ေတြ႔ရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊအား ရည္ရြယ္သည္ဟု အမ်ားက ယူဆၾကသည္။
ကဗ်ာသည္ ၂၁-၁-၂၀၀၈ ေန႔ထုတ္ဂ်ာနယ္တြင္ပါရိွေသာ္လည္း ကဗ်ာေရးသည့္ရက္စဲြကုိ ၁-၁၀-၂၀၀၈ ဟု ေတြ႔ရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ၏ ေနာက္ဆုံးေန႔ကုိ ရည္ရြယ္လုိဟန္တူသည္ဟုလည္း အခ်ဳိ႔က ဘာသာျပန္ၾကသည္။ ေနာက္ဆက္တဲြျဖစ္ရပ္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီ ၂၂
အာဏာပုိင္မ်ားက ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ စာေပစိစစ္ေရးရုံးသုိ႔ ဆင့္ေခၚသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းလုိက္သည္။
ဇန္န၀ါရီ ၂၃
သတင္းဌာနမ်ားတြင္ ကဗ်ာဆရာ ႏွင့္ ကဗ်ာအေၾကာင္း စတင္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ကုိေစာေ၀က အာဏာပုိင္တုိ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ဇနီးျဖစ္သူ နန္းစန္းစန္းေအးထံ တယ္လီဖုန္း ၂ၾကိမ္ဆက္သြယ္စကားေျပာသည္။ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ေတာင္းယူခ့ဲသည္။ (ဘီဘီစီ)
ဇန္န၀ါရီ ၂၄
ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ေနရာအခ်ဳိ႔တြင္ ထုိကဗ်ာမိတၱဴအား ျဖန္႔ေ၀မႈမ်ားရိွသည္။
(ဒီဗီြဘီ၊ ဧရာ၀တီ၊ ဘီဘီစီ)
ဇန္န၀ါရီ ၂၅
အာဏာပုိင္မ်ားက ကုိေစာေ၀၏အိမ္သုိ႔ သြားေရာက္စစ္ေဆးရွာေဖြမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓာတ္ပုံအပါအ၀င္ ပစၥည္းအခ်ဳိ႔ သိမ္းဆည္းသည္။(drlunswe.blogspot.com ၊ ဧရာ၀တီ)
Saw Wai is moved to Insein prison. (moemaka, bbc)
ဇန္န၀ါရီ ၂၆
ေစာေ၀၏ ကဗ်ာသည္ ၂၀၀၇ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေရးသားခ့ဲသည္၊ စာေပစိစစ္ေရးက ပယ္ခ့ဲသည္၊ ယခုႏွစ္တြင္ အယ္ဒီတာျမတ္ခုိင္က ထပ္မံတင္ရာ ခြင့္ျပဳခ်က္ရခ့ဲသည္ဟု ရန္ကုန္တြင္ ေျပာဆုိေနၾကသည္။ (ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ၊ မုိးမခ)
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁
Subscribe to:
Posts (Atom)
