ကိုေစာေဝသည္ ပဲခူးတိုင္း ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္၊ ျဖဴးမိတ္ေဆြမ်ားစာၾကည့္အသင္းအား ဦးေဆာင္သူတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းစာၾကည့္အသင္း၏ ဆုေပးပြဲမ်ားကို ၆ ႏွစ္ ၇ ႏွစ္ တိုင္ေအာင္ ႏွစ္စဥ္က်င္းရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။
ျဖဴးၿမိဳ႕ရွိ ဆက္သြယ္ေရး႐ံုးစာေရး ကိုေစာေဝသည္ ၁၉၈၈ ခု ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုတြင္ ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ထုတ္ခံခဲ့ရသည္။ ၎ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရန္ကုန္သို႔ေျပာင္းေ႐ႊ႕အေျခခ်ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ (ဧရာ၀တီ)
လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ကိုင္ေနေသာ အျဖဴေရာင္သက္တံအဖြဲ႔ကို ဦးေဆာင္ေနသူတဦးလည္း ျဖစ္သည္။
အျဖဴေရာင္သက္တံအဖြဲ႔အား အႏုပညာရွင္မ်ားျဖင့္ စုစည္းထားၿပီး အိတ္ခ်္အိုင္ဗီေ၀ဒနာရွင္ ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ၾကသည္။
ေ၀ဒနာရွင္ မိဘမဲ့ကေလးငယ္ မ်ားအတြက္ ရန္ပံုေငြရွာေဖြသည့္ အျဖဴေရာင္သက္တံ ကဗ်ာ႐ြတ္ဆိုပြဲမ်ားကို ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးမ်ားတြင္ အာဏာပိုင္တို႔က တားဆီးပိတ္ပင္ေနသည့္ၾကားမွ စီစဥ္ႏိုင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ (ဧရာ၀တီ)
ကိုေစာေဝ၏ကဗ်ာမ်ားသည္ မဂၢဇင္း၊ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပျခင္းခံရသည့္အျပင္ “႐ြက္ပံုးသီး ၿမိဳ႕ျပ” ႏွင့္ “ပန္းဆိုးတန္းစို မွာစိုး” အမည္မ်ားျဖင့္ ကဗ်ာစာအုပ္မ်ားထြက္ခဲ့သည္။ (ဧရာ၀တီ)
“ကြ်န္ေတာ္က ျဖဴးမွာ စားေသာက္ဆုိင္ဖြင့္တယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေအာင္ျမင္လာတယ္။ လူလုိ၊ သူလုိ ထူထူ ထဲထဲေလး ျဖစ္ေတာ့ မူရင္းစိတ္ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ခ်င္တာက ျပင္းထန္လာတယ္။ ရန္ကုန္ ဆင္းလာပါတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူ နန္းစန္းစန္းေအးက လူလုိသူလုိ ေနရေအာင္ ထမင္းဆုိင္ေလး ဖြင့္ေပးတယ္။ မဆုိးပါဘူး။ လူလုိသူလုိေလး ေနရတယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ခုံမင္တ့ဲ စာေပအႏုပညာ အသုိင္းအ၀ုိင္းနဲ႔လည္း ထဲထဲ၀င္၀င္ ေနေနရတယ္ေပါ့။ လူသိလာတယ္။ ထင္ရွားလာတယ္။ ေအာင္ျမင္တယ္ေပါ့။
တကယ္တမ္း ထမင္းေရာင္းတာပါ။ ေစ်းေရာင္းတာ။ ေစ်းသည္ပါ။ ဒါေပမ့ဲ ကဗ်ာဆရာ၊ အင္စေတာ္ေလးရွင္း၊ အက္တစ္၊ ပါေဖာမာ၊ ဒါရုိက္တာ စသျဖင့္ေတြက ကြင္းစကြင္းပိတ္ေတြ။”
(ေစာေ၀၊ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္ေဆာင္းပါး)
၂၀၀၈ ဇန္နဝါရီ ၂၁ရက္ေန႔ထုတ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ ေစာေဝ၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ပါရိွခ့ဲသည္။
ေဖေဖာ္ဝါရီဆယ့္ေလး
အာရင္ဘက္က ေျပာတယ္
နာ နာခံစားတတ္မွ ခံစားမွ
ရူးရူးမူးမူးကို ျဖစ္ေနမွ
ႀကီးျမတ္တဲ့အႏုပညာလို႔
မွဴးမႈံမႈိင္းေ၀ေစတဲ့ ဓာတ္ပုံေမာ္ဒယ္မေလးေရ
ႀကီးေတာင့္ႀကီးမားက်မွ အသည္းကဲြတဲ့ေရာဂါ တဲ့
သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ခ်စ္တတ္သူမ်ား
ေရႊအတိခ်ထားေသာလက္မ်ားျဖင့္ လက္ခုပ္တီး၍ရယ္ပါ။
ေစာေ၀
1.10.2008
စာေၾကာင္းမ်ား၏ ထိပ္ဆံုးစာလံုးမ်ားကို စီလုိက္လွ်င္ “အာနာ႐ူးႀကီး မႉးႀကီး သန္းေ႐ႊ” ဟူသည့္စာသားကုိ ေတြ႔ရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊအား ရည္ရြယ္သည္ဟု အမ်ားက ယူဆၾကသည္။
ကဗ်ာသည္ ၂၁-၁-၂၀၀၈ ေန႔ထုတ္ဂ်ာနယ္တြင္ပါရိွေသာ္လည္း ကဗ်ာေရးသည့္ရက္စဲြကုိ ၁-၁၀-၂၀၀၈ ဟု ေတြ႔ရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ၏ ေနာက္ဆုံးေန႔ကုိ ရည္ရြယ္လုိဟန္တူသည္ဟုလည္း အခ်ဳိ႔က ဘာသာျပန္ၾကသည္။ ေနာက္ဆက္တဲြျဖစ္ရပ္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီ ၂၂
အာဏာပုိင္မ်ားက ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ စာေပစိစစ္ေရးရုံးသုိ႔ ဆင့္ေခၚသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းလုိက္သည္။
ဇန္န၀ါရီ ၂၃
သတင္းဌာနမ်ားတြင္ ကဗ်ာဆရာ ႏွင့္ ကဗ်ာအေၾကာင္း စတင္ ေဖာ္ျပၾကသည္။ ကုိေစာေ၀က အာဏာပုိင္တုိ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ဇနီးျဖစ္သူ နန္းစန္းစန္းေအးထံ တယ္လီဖုန္း ၂ၾကိမ္ဆက္သြယ္စကားေျပာသည္။ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ေတာင္းယူခ့ဲသည္။ (ဘီဘီစီ)
ဇန္န၀ါရီ ၂၄
ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ေနရာအခ်ဳိ႔တြင္ ထုိကဗ်ာမိတၱဴအား ျဖန္႔ေ၀မႈမ်ားရိွသည္။
(ဒီဗီြဘီ၊ ဧရာ၀တီ၊ ဘီဘီစီ)
ဇန္န၀ါရီ ၂၅
အာဏာပုိင္မ်ားက ကုိေစာေ၀၏အိမ္သုိ႔ သြားေရာက္စစ္ေဆးရွာေဖြမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဓာတ္ပုံအပါအ၀င္ ပစၥည္းအခ်ဳိ႔ သိမ္းဆည္းသည္။(drlunswe.blogspot.com ၊ ဧရာ၀တီ)
Saw Wai is moved to Insein prison. (moemaka, bbc)
ဇန္န၀ါရီ ၂၆
ေစာေ၀၏ ကဗ်ာသည္ ၂၀၀၇ ခ်စ္သူမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေရးသားခ့ဲသည္၊ စာေပစိစစ္ေရးက ပယ္ခ့ဲသည္၊ ယခုႏွစ္တြင္ အယ္ဒီတာျမတ္ခုိင္က ထပ္မံတင္ရာ ခြင့္ျပဳခ်က္ရခ့ဲသည္ဟု ရန္ကုန္တြင္ ေျပာဆုိေနၾကသည္။ (ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ၊ မုိးမခ)
ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၁
No comments:
Post a Comment